Öncelikle şunu belirtmeliyim ki 1960-70’li yıllarda sosyal medya olsaydı böyle bir eser vücuda gelmeyecekti. Hatta mesajıma neden geç cevap veriyorsun, görüldü atıyorsun gibi klişeler daha o yıllarda popüler olacaktı. Çünkü insan aynı. Bunu mektupları okurken farkediyorsunuz. Gelgelelim kitaba. Nazım’ın Piraye’si, A. Arif’in Leyla’sı, Edip’in Alev’i... Merhaba Alev, Sevgili Alev, Alev Reis, Alevci..! Bağlanma, ait olma, tutunma ihtiyacının mutlak örneği: Aşk. Hele bir de platonikse bir şair yaratabilir. Türk Edebiyatının en güçlü kalemleri neden hep erkeklerdir? Çünkü kadınlar rahim dışında da doğurgan olmuşlardır. Zulmederken bile. Edip Cansever şiire ve sırılsıklam sevdiği Alev Ebuzziya’ya yazdığı mektuplara sığınır. Yazma serüveninin en bereketli dönemini bu yıllarda sergiler, birçok eserini bu 14 yılda yayınlar. Sürekli yazsa da yazdığı kadar mektup almaz. Alev Hanım 1967 yılında Danimarka’da David Siesby ile evlenir. Edip Cansever onu sevmeye, yazmaya devam eder. Ömrü içki masalarında kahırla geçer. “Masa da masaymış ha” dizesi buradan gelir. Hayret ettiğim şey şu ki Alev Hanım bu mektupları yayınlama cesaretini nasıl gösterebilmiş? Kendisini suçlayacağımızı bildiği halde. Size bir şair mi armağan ettim diyor. Kitabı okuyunca ne demek istediğimi anlayacaksınız.

İki Satır, İki SatırdırEdip Cansever · Yapı Kredi Yayınları · 2021252 okunma

·

296 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Soner Aydın