Söylemek istediğim o kadar çok şey var ki...Hikayeye dair,yazara dair...duygu ve düşüncelerime dair... Bu anlarımlarımın eksik kalmasından endişe duyuyorum bir bakıma... Öncelikle Sayın Bezmen' e minnetimi ifade etmek istiyorum bana tarihi kitaplarını sevdirdiği için.Kahramanlarını ailemden biri yaptığı için. Her okuduğum eserde de hikayenin içinde yaşıyor gibi hissetmek evet yazarın okuyucularına sunduğu bir auro bence, özel ve kıymetli... Gerçek yaşanmış hikayeler dizisinden,uzun araştırmalar sonucunda büyük keyifle okuduğum hikaye 1892 yıllarına götürüyor bizi... 83 yılından sonrası Türkiye Cumhuriyetini bilen ,bu yıldan öncekileri de kitaplardan öğrenen bir birey olarak tekrardan 1800-1900 yıllrında yaşayan Canım İnsanlara hayran kaldım. 1923 yıllarına uzanan bu muhteşem hikayede ki Ayşe'nin annelliğine ve sabrına,Bahattinin dağ gibi duruşuna azmine,evlatlarına kol kanat germesine ve herşeye sıfırdan başlama cesaretini göstermesine, Emine'nin bitmek bilmez umuduna,tüm evlatlarını( üveyler de dahil) bağrına basmasına, Süleyman ve Raşit'in bitmek bilmez çalışma azmine,ailesi için askerlikte dahil her türlü zorlukla mücadele etmesine,Haşime Ebenin Ailesi için yaptığı fedakarlıklarla,mesleğinin arkasında durmasına engellerle baş etmesine hayran kaldım. Bir Emine oldum,bir Ayşe,bazen Ebe olup yardım ettim hastaya,bazen de Süleyman ile askere gidip onun acılarına özlemlerine ortak oldum. Hepsinin altında yatan önemli nokta şudur ki satırlarda siz oldum,sizden biri oldum.Sizin gibi sizlerle tüm dertlerime deva aradım ve sonunda sizlerle yolumu buldum. Kurt Seyit yıllar sonra seni yaşamakta çok büyük bir ayrıcalıktı. Sayın Bezmen,iyi ki tanıdım iyi ki yollarımız kesişti sizinle Kitapla sevgiyle kalın.En önemlisi geçmişiniz size pusula gibi yol göstermeye devam etsin.

Mengene GöçmenleriNermin Bezmen · Pmr Yayınları · 2014219 okunma

··

450 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.