Mektubuna; “Sana arka arkaya altı mektup yazmak zorunda kaldığım ve hiç cevap alamadığım bir dünyayı anlamaya çalıştığımız bir trajik varoluşu yaşamaya prangalıyız” diye başlayan Camus “Ya da ne biliyor musun artık umursamıyorum benimle buluşma.” diye bitirdi. Bu, yorulmuşluktur.
Bilirsin bu yorulmuşluğu, içinde vazgeçmişlikler, öfkeler, intiharlar, cinnetler ve cinayetler saklıdır. O kadar emek vermiş olmaktan bile sıkılırsın, nefret eder kızar küser bağırırsın. Sonra bir şeyin değişmediğini farkedersin. Vazgeçersin bir akşamüstü ansızın, kendinden bile.