Yaşam bir tercihler serüvenidir!
İstemediğimiz halde aman kırılmasın, gönlü hoş olsun, mutlu olsun diye şu hayatta başkaları için ne çok şey yapıyoruz. Bir liste çıkarmaya kalksak sayfalar almaz. Çoğu zaman neden “hayır” diyemedim diye boğazımız düğümleniyor, kalbimiz sıkışıyor. Kendi iç sesimizle konuşup duruyoruz. Farkında olmadan yapmak istemediklerimiz üzerinden kimlik ve kişiliğimizin binasını inşa ediyoruz. Böylece kendimizi değil adeta başkalarının isteklerini yaşıyoruz. Yapmak istemeyip de yaptıklarımızı bir ömür boyu sırtımızda taşıyor ve altında ezilip kalıyoruz.
• • •
Herman Melville’nin kaleme aldığı “
Katip Bartleby”nin hikâyesini okurken tüm bunları düşündüm. Wall Street’de bir avukatlık bürosunda çalışan kâtip Bartleby’in hikâyesi patronunun ondan istediği bir işi “yapmamayı tercih ederim” sözünü söylemesiyle başlıyor. Bu öyle bir söz ki o güne kadar duymaya hiç alışmamış patronunu önce şoke ederek öfkelendiriyor, ardında da çaresiz bırakarak büyülüyor. Bartlebey’in hikâyesi bununla bitmiyor elbette. Onun “yapmamayı tercih ederim" sözüyle başlayan hikâyesi, sonra “çalışmamayı”, “gitmemeyi” ve en sonunda da “yememeyi” tercih ederim sözleriyle devam ediyor.
• • •
Gerçekten de Bartleby’nin hikâyesi, ailemizde, iş ve günlük hayatımızda yapmak istemeyip de yaptığımız şeylerin muhasebesini yapmak, özellikle iş yerlerinde yaşanan örtülü pasif direnişlerin nedenlerini anlamak, pasif direniş karşısında insanın nasıl aciz kalabileceğini görmek, iş yerlerinde yaşanan mobbingin insanı nerelere sürükleyebileceğine şahit olmak için çok etkileyici bir eser. Tüm bunlardan öte kurallarıyla, değerleriyle ve teknolojisiyle bizleri kuşatan modern yaşamda gerçek özgürlüğün ne olduğunu sorgulamak açısından da muhteşem bir eser. Doğrusu Bartleby’in hikâyesini okurken gerçek özgürlüğün aslında yapmak istediklerimizi yapmaktan daha çok yapmak istemediklerimizi yapmamanın olduğunu düşünmeye başladım.
• • •
“Kâtip Bartleby”in hikâyesi o kadar vurucu ki, insanın kitabı eline alıp okumaya başlamasıyla bitmesi bir oluyor. Yazarın tatlı ve merak uyandırıcı anlatımının da etkisiyle insan, bu hikâye hemen bitivermeseydi, keşke biraz daha derinleşerek sürseydi demekten kendini alamıyor. Kitap kısa olmakla birlikte cümlelerinin anlamı çok yoğun. Bu kısa ama kocaman hikâye, 1853 yılında yazılmasına rağmen “bizi bize anlatan” yönüyle günümüzde hâlâ güncelliğini koruyor. Bireyin pasif bırakıldığı, istenen her şeyi koşulsuz yapması için şartlandırıldığı bir dünyada yapmamayı tercih ederek yaşayan bir kâtibin varoluş ıstırabını anlatan bu kitabı, tüm okurlara mutlaka okumalarını tavsiye ederim.
Yazdığı incelemeyle¹ kitapla tanışmama vesile olan @kitaplarafisildayankizz'e teşekkür ediyorum. “Vah Bartleby! Vah insanlık!” sözlerini merak eden okurlara…
Keyifli okumalar dilerim!
--------------------------------------
¹(#130304572).
··
10,1bin görüntüleme
Merak uyandıran bu güzel inceleme için teşekkürler.
Konusu hitap etti, zihnimdeki düşüncelerle örtüştü yazdıklarınız.
Listeme aldım, teşekkürler...
" Yapmamayı tercih ederim "
Evet, bu kitabın etrafında şekillendiği, ete kemiğe büründüğü cümle.👍
1 sonraki yanıtı göster
Güzel inceleme olmuş, teşekkürler :)
Çok teşekkür ederim.🙏
Keyifli okumalar dilerim.📚🦋
1 sonraki yanıtı göster
Severek okuduğum bir kitabın bir başkası tarafından da bu kadar sevilmesiyle çok mutlu oldum. Ve yorumunuz o kadar iyi bir analiz olmuş ki, tebrik ederim. Emeğinize sağlık😊📚
1 önceki yanıtı göster
İncelemenizle kitabı keşfetmeme vesile olduğunuz ve bu güzel yorumunuz için ben de size teşekkür ederim.🙏 Keyifli okumalar dilerim.📚🦋
Çok güzel bir inceleme olmuş. Sanırım siz de bu paylaşımınızla benim bu kitabı okumam vesile olacaksınız :) Konu olarak gerçekten günümüz insanın en büyük problemlerinden birini ele almış, heyecanla bekliyorum okumayı 😊
Okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.👍Yorumunuz için çok teşekkür ederim.🙏 Şimdiden keyifli okumalar dilerim.📚🦋
Spoiler vermeden ancak bu kadar anlatılabilirdi. Tesekkur ederim. Gayet güzel ve yalın bir dille anlamışsınız kitabı. Kitabı bitirdiğimde ben hayata bakış açısından çok baterleby'nin gerçek hikayesini merak ettim. Acaba bu işi niye yapıyordu (kitabın açıklaması dogruysa) gerçekten kimsesi yokmuydu yoksa kimsesizligi de mi tercih etmişti? Cooook soru var 😀😀
İncelemeniz yine çok güzel olmuş, emir altında çalışanlar için değil sosyal ve aile hayatında da bu kelimeyi cesaret ile söylemek çok güzel olurdu. Amaaaaa olmuyor be hocam yapamıyoruz
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.