Kitap 80 sayfa ve her sayfası dolu dolu olan bir incelemeden oluşmaktadır. Zenginlerin çok fazla zenginleşmesi, fakirlerin ise çok fazla fakirleşmesi ve pastadaki büyük dilimin zenginlere düşmesinden bahsedilmektedir. Dünya genelinde çok fazla zengin olan bir kişinin aslında en fakir bir ülkeye yetecek kadar zengin olmasından, bunun da statüsünden kaynaklanması ve o insanın zengin olmasının doğal gibi gösterilmesinden bahsedilmektedir. Tüketim toplumunda insanların sevgiyi bile metalaştırmasına, sevgiyi dahi tüketebilmesine değinilmiştir. Bizlere sunulan alışveriş ve hep daha fazlasına ihtiyacımız varmış gibi gösterilip zengin ınsanları daha da zengin ettiğimizi gözler önüne sermekle kalmayıp, insanların moda adı altında ya da isim yapmış firmaların mal varlığına daha fazlasını eklediğimizi göstermektedir. Sevginin bile tüketildiği bir çağda, ihtiyacımız olmayan şeylerin bile ihtiyacımız varmış gibi bizlere sunulması ve tüketime iteklenmesi doğal karşılanmaktadır. Homo homini lupus est, insan insanın kurdudur, sözünün kurtlara hakaret olduğundan bahsedilmiştir. Doğada hiçbir hayvan tüketilmeye zorlanmadığı gibi ihtiyacı olmayan şeyleri de almaya zorlanmamaktadır. İnsanlar bunu gözler önünde ve kılıfına uydurulmuş şekilde yapmaktadır.

Azınlığın Zenginliği Hepimizin Çıkarına mıdır?Zygmunt Bauman · Ayrıntı Yayınları · 2014881 okunma

·

689 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.