İhsan Oktay Anar klasiklerinden biri daha diyebiliriz kısacası. Bilmiyorum ama ben bu yazarın kurgusuna, hayal gücüne, kelimeleri kullanış biçimine hayranım. Aslında kitabı okumadan önce sayfada yer alan incelemeleri okumuş ve kitap hakkında sıkıcı ve anlaşılmaz olduğuna dair bilgiler görmüştüm. Fakat okurken gördüm ki, dil bakımından gerçekten okuduğum İhsan Oktay Anar kitapları arasında,çok rahat anlaşılan bir kitap. Betimlemelerin ve cümlelerin uzunluğu gözünüzü korkutmasın, dikkatli bir şekilde okunduğunda o kadar rahatlıkla anlaşılıyor ki, resmen cümleleri beni mest etti. Seviyorum bu yazarı.
Kitabın içinde sanki birbirinden bağımsızmış gibi görünen kişiler ve olaylar olmasına rağmen, tabiki de kitabın sonunda tüm karakterler bir araya gelerek parçalar tamamlanmış oluyor. Malum ne de olsa bu da yazarın tarzı.. :)