Hezeyan, hastanın gerçekliğine inandığı gerçekte olmayan fakat ısrarla savunduğu düşünceler demekmiş. Kitabın ismi de kitabın sonunda anlamlanıyor. Aguilar, birkaç günlük seyahatinden döndüğünde karısı Agustina’yı bir otel odasında histeri nöbetleri geçirirken bulur. Agustina gerçeğe paralel bir evrende, adeta zihninde kaybolmuş gibidir. Aguilar bu durumu şöyle ifade ediyor; “Karımın altüst olmuş aklı beni ısıran bir köpek adeta ama aynı zamanda havlamaların arasından bana yardım çığlığı gönderiyor ve ben de nasıl cevap vereceğimi bilemiyorum. Agustina aç, yaralı evine dönmek isteyip de başaramayan, ertesi saniye bir zamanlar evi olduğunu bile hatırlamayan bir sokak köpeği.” Karısına ne olduğunu öğrenmeye ve onu iyileştirmeye çalışan Aguilar ile birlikte aile sırlarına, karmaşık ilişkilere, Kolombiya’nın çatışmalı tarihine, dramlara tanık oluyoruz. Kolombiya’ nın çatışmalı tarihi olur da Pablo Escobar olmaz mı? O da var tabi anmadan geçmeyeyim. Hikaye, bilinç akışı tekniğiyle parçaları birleştirdikçe şekilleniyor ve Agustina’nın hezeyanının nedeni de yavaş yavaş beliriyor. Laura Restrepo’ nun yalnızca Hezeyan isimli eserinin Türkçe’ye çevirilmiş olmasına üzüldüm. Güney Amerika edebiyatının büyülü gerçeklikle kirli gerçekliği arasındaki sınırları sevenler için güzel bir hikaye. İlgilisine tavsiye ederim. Güzel bir gün dilerim.

HezeyanLaura Restrepo · Ayrıntı Yayınları · 201323 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.