“Bu, gerçeğe, gerçek gibi görünen cümleleri etrafa saçmaya, bitmek bilmeyen sigaralar içmeye ve daha iyi olduklarına, geriye kalanlardan, o uçsuz bucaksız ve aşağılık geriye kalanlar denen gruptan daha iyi ve saf olduklarına inananların vahşi suç ortaklığında hapsolmaya tutkun iki öğrencinin hikayesi," diyor kitapta. Emilia ve Julio’nun hikayesi.
Alejandro Zambra Kafa TV de Eylül Görmüş’ün yazar tanıtımları sırasında tanıştığım ve merak edip okumaya başladığım bir yazar. Bir yazarı yeni okumaya başladığımda ilk kitabından başlamak bende alışkanlık. Bundan sebep yazarımızın ilk romanı Bonzai’yi okuyup bitirmiş bulunmaktayım.
Biraz duygusallık, bol cinsellik, fütursuzca kullanılmış sevişme sözcükleri ve edebiyat. Kitabın özeti bu. Kahramanlarımız her sevişmeden önce şiirler, öyküler, romanlar okuyorlar, yatağa Falubert’in, Perec’in, Carver’in büyülü kelimeleriyle sarmaş dolaş giriyorlar.
Hikayenin kopuk, yazım tekniğinin farklı olmasından sebep okuru içine çekmeyen bir yanı olduğuna dair pek çok olumsuz değerlendirme okudum. Ben farklı düşünenlerdenim. Anlatım geçmişin büyüsünden çok şimdiki zamanın sıradanlığıyla oluşturulduğu halde zengin bir edebilik var. Okuması çok zevkli bir kitap ve yazardı. Keşfettiğim için çok mutluyum. Henüz okumayanlara naçizane öneririm.