İnsanın içinde bir şeyler kıpırdar. Anlamsız, çaresiz, manasızdır. Arar durur ya içindeki kıpırtının ne olduğunu; ama bulamaz, bulamayacaktır insan. Şiire başvurur sonra. Kağıtlara anlatmaya çalışır içindeki kıpırtıyı. Şansıylsa anlar sonunda kalem ve kağıtla...
Özdemir Asaf ya da kim bu adamı bu kadar yalnız bıraktı mı demeliyim bilmiyorum ama
