1984 romanını tekrar okuyormuşum hissine kapıldım zaman zaman, çok fazla benzerlik vardı sanki. Sadece bu romanda; daha çok kadınların etkilendiği, onların gözünden anlatılan bir distopya ile karşılaşıyoruz. Bir kadın olarak okumak daha da sarsıcı bu yüzden. Bir yandan da anlatılanlar çok da uzak gelmiyor ne yazık ki, dünya üzerinde buna benzer hikayeler var çünkü, duyuyoruz. Bu yüzden belki daha da etkiliyor. Okurken içimin sıkıldığı bir roman oldu; ancak bu, kitabın başarısı da aynı zamanda. Yazar bizi bazı ihtimallerle yüzleştiriyor çünkü: Bir kadın olarak kendine ait bir yaşamının, seçme şansının, ailenin nerede olduğuna dair bilginin, hatta bir adının bile olmadığı; hiç kimseye gerçekten güvenemeyeceğin, başına neyin geleceğini tahmin edemeyeceğin, birilerinin seni istediği yere sürüklenmesini bekleyeceğin bir hayatın nasıl olacağıyla... Dilinin biraz yorucu olduğunu düşündüm ben olurken. Sanki geçmiş ve bugün birbirine karışmış ve zaman zaman sayıklama şeklinde, birbirinden bağımsız cümlelerle anlatılmış olaylar. Bu da bazen geri dönüp önceki cümleleri kontrol etmeyi gerektiriyor, "nereyi kaçırdım?" diye. Ama kahramanımızın bir anda hayatının tepetaklak olmasından kaynaklanan şaşkınlığının, çaresizliğinin ruh haline uyuyor bir yandan da bu anlatım. Olaylar bugünden başlayıp geçmişe gidişlerle anlatılıyor, ancak bazı bölümler okuyucunun zihnine bırakılıyor. Net bilgiler bulamıyoruz, tam "en heyecanlı yerinde" de bitiriyor yazar kitabını. Bu yüzden de, her ne kadar bir okuyucu olarak o distopik dünyaya tekrar gitmeyi istemesem de, devam kitabını okumak kaçınılmaz oluyor sanırım.

Damızlık Kızın ÖyküsüMargaret Atwood · Doğan Kitap · 201911,1bin okunma

·

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Tokat