Bu sefer ilk iki kitabı sevdiğim kadar sevemedim maalesef. Neden bilmiyorum ama bu kitabı okumam bir hayli uzun sürdü. İlk olarak kitaptaki kötüyü hiç sevemedim. Bir kitaba kötü karakter koyuyorsan onun gerçekten dişli bir rakip olmasını beklerim. Morgan bana yeterince güçlü bir düşman gibi gelmedi. Yaptıklarının altındaki motivasyonu düşük buldum. Bu adam sadece güç isteyen bir manyaksa yazar bunu daha dehşet verici bir karakter tasarlayarak verebilirdi. Karakterin iç dünyasına neredeyse hiç girilmeden psikopat bir karakter yazılmamalı. Eli sopalı mahallenin delisi gibi bir adamı da dünyayı mahvetmeye çalışan süper kötü olarak yediremezsin. Meg ve Marcia ikilisine de, Tom'un annesine de yeterince değinilmeden üstünkörü geçilmesi de hiç hoşuma gitmedi. Kalkıp muhteşem arka plan sağlayabilecek karakterler yaratıp sonra onları ve geçmişlerini neredeyse hiç anlatmadan geçersen okuyucu da bundan haliyle rahatsız olur. Meg ve Hayalet'in ilişkisini, Marcia'nın bu duruma nasıl geldiğini, Emily ve Morgan'ın yaşamını ve buna benzer birçok kitabı besleyebilecek olayı okusak fena mı olurdu? Kitap beş adım ileri giderdi. Çok kızgınım çok. Bu kitapla ilgili umudum çok büyüktü. Hayalet'in yaşamına daha derin bir şekilde dahil olacağız zannederken Alice'in triplerini okuyup durdum. Alice biraz olgunlaşsın, bunu çok istiyorum. İlk defa birilerine oyuncak olmadı. Bu da bir başlangıç tabii. Kitabın sonlarındaki ters köşeyi beğendim. Hayalet'im yine zehir gibi. Ona bir şey olur da Tom'la Alice'e kalırız diye çok korkuyorum. Dördüncü kitap yine ilgi çekici duruyor. Umarım bu kitaptaki düşüşü telafi edebilir.

Hayaletin SırrıJoseph Delaney · Tudem Yayınları · 2010393 okunma

·

191 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.