Pederin vefatını takiben yangında kaybedilen mal ve mülkle vücut bulan yoksulluğun zapturaptı altında namusunu, iffet ve itibarını muhafaza etmeye çalışan bir ailenin, İffet’in dramını anlatır. Kitap aynı zamanda Zola-vari natüralist bir roman denemesi konumunda olup, bütününde toplumsal gerçekçiliğin şahikasında o günkü Osmanlı/İstanbul halkının ahlaki yozlaşmışlığı, şehrin panoraması ele alınır. Bu eser, Hüseyin Rahmi’nin İstanbul romancılığının bir numunesi özelliğindedir.
