Bu kitabı ilkinden daha çok sevdim ama puan kırmama neden olan bir olayı vardı. Bunu spoiler olarak değerlendirmeyin, çoğu kitapta olan bir klişe. Hani esas karakterler yakınlaşır ki burada hem duygusal hem de fiziksel yakınlaşmadan söz ediyorum, sonrasında erkek karakter aniden soğuk davranmaya ve kızı görmezden gelmeye başlar. Elbette bunun bir sebebi vardı ama kıza ilk başta doğru dürüst açıklaması yerine özgüvenini yıkması o bir puanı kırmama neden oldu maalesef. Okuyanlar neden bahsettiğimi anlayacaktır.
Bunun dışında sırların az da olsa açığa çıkması işi daha da heyecanlı bir boyuta taşıdı. Çünkü serinin şöyle bir olayı var ki bir sır çözülüyor ama beraberinde başkasını getiriyor. Bu da kitabı elimden bırakmadan okuma sebebimdi. Xemerius gibi bir karakterin yazılmasına da sevindim. Alaycı konuşmalarıyla ne zaman ortaya çıksa beni güldürdü.
Kitap fantastik olduğu için zamanda yolculuk meselesinin işlenmesi göze batmasa da beni bazı sahneler dehşete düşürüyordu. (Olumsuz anlamda değil.) Örneğin karakterin artık hayatta olmayan biriyle geçmişe gidip sohbet etmesi bende ağlama isteği uyandırıyordu. Aklıma gelen bazı isimlerden dolayı bunun hem ne kadar büyüleyici hem de trajik olabileceğini anladım. Siz ne düşünüyorsunuz?
-Kerstin_Gier231.jpg){kind=small}
