Namık Kemal'den okuduğum ikinci eseridi. Namık Kemal'i az da olsa kavrayabildiğim kadarıyla aşk konulu yazmayı seviyor. Bu kitapta vatanseverlik, cesaret ve azim duygularını sonuna kadar hissettim. İslam Bey'in sevdiğini Vatan'ı için bırakması çok özel çünkü İslam Bey diyor ki "Ben doğduğum zaman açtım. Vatan karnımı doyurdu. Çıplaktım, vatan sayesinde giyindim. Vatanımın nimeti kemiklerimde duruyor. Vücudum vatanın toprağından, nefesim vatanın havasından... Ben şimdi vatan için ölmeyeceksem niçin doğdum?" İslam Bey'in, Zekiye'nin ve Askerlerin kitapta olan vatansevgisini hissedebilmek benim için çok güzeldi. Bir duyguya bu kadar bağlı insanlar görebilmek eşsiz. Fakat bu kutsal duygulara kaçımız sahip olmaktan yoksun? Birçoğumuz bence birçoğumuz. Yaşadığımız bu topraklara şu an sahipsekte manen değiliz, bizim değil ki burası? kendimize ait hissetmiyoruz ki! Oysa vatan değil midir yuvamız? İçimde bazı duyguları dürtüleyen bir kitap oldu. Sonu beklediğim gibi değildi, belki de biraz fazla umutsuzdum :) Okuması gerçekten zevkli, yoğun duygulara tanık olacağınız enfes bir piyes. Ve bu oyunun sadece bir kez sunulmuş olabilmesi hatta Namık Kemal'in canlandırılan tek tiyatrosu olmasıysa sadece yorumsuz. Her neyse iyi okumalar dilerim. Sağlıcakla kalın.

Vatan Yahut SilistreNamık Kemal · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201821,6bin okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irem