......... 
Yaşar Kemal incelemesinin uzerine benim inceleme yapmam dogru cikmaz tabi,ama yinede kitap hakkinda dusuncelerimi yazmak isterim.....Neyi yazayım,nasıl anlatayım seni.?!Okurken o işkencelerin acısını yüreğimde hissettim . Etrafınızdaki Nuri'lerin ne kadar farkındasınız ?!
Yaralısın'' okurken seni yaralayan bir roman! ''Bir gün bütün bunların hesabı sorulmaz mı? (s.234)
romanı roman yapan içindeki gerçekçiliğidir bence o hisleri yaşatmak o sahnenin tam ortasından bakabilmek, Erdal Oz bunu çok iyi başarmış.....
romanın ilk cümlesi "nurilerle doluydu koğuş"..
cezaevleri...birilerinin merak ettiği hayatı yaşayanların yaşadığı yer...ve burda yaşayan Nurilerin romanı...işkencelerin insan bedeninde bıraktığı derin yaraların,avludaki voltanın romanı.okadar derinden yazılmışki bütün işkenceleri hissedebiliyorsun,hissederken utanıyorsun.İnsanlık onurunu işkence kadar yerle bir eden başka bir şey var mıdır ki? Yaşar Kemal'in dediği gibi "savaşsa savaş eyvallah, ölümse ölüme eyvallah ama işkence!" Okurken boğazımı bir el sıkıyordu sanki, üzüntü, utanç, nefret geçti içimden. Ben okurken dayanamadım oysa bunları insan insana yaptı........İnsan olduğum için bir kere daha utanabilirim bu hissiyata da şahit olduğuma göre.
Gerçekten daha gerçek" Yaşar Kemal'in dediği gibi. . 'Ne yaptılar sana?' 'Her şey.' 'Ne istediler senden peki?' 'Her şey, her şey. ' 'Sen ne dedin? ' 'Hiçbir şey...' İnsanlığımızdan ancak bu kadar utanabiliriz. Yaralıyız...
Bu roman bir direncin, bir kahramanlığın, aşa-
ğılanmaya karşı koymuş bir insanın romanı, dedim. Bu roman bir de insanlık adına bir utancın romanı....Yasar Kemal....
·
839 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.