Benim şimdiye kadar okuduğum en iyi psikolojik -birazcık da felsefik- kitaptı.
Genelde böyle metinlerden pek hoşlanmam aslında. Ancak burada hepimiz Gerhard'a bir yakınlık duyacağız bence. Çünkü artık çoğumuz onun gibi hissediyoruz. Sıkışmış, yorulmuş, monoton...
Yer yer gülümsediğim, "kıhh" sesi çıkardığım oldu. Her şey yerindeydi.
Sonu beni mutsuz etmedi bu yüzden de sevdim sanırım.
Çok kısa zaten, tavsiye ederim.
