Kapitalizmin ruhları ifsat eden gözbağcılığı, çalışma ile ihtiyaç arasındaki bağı
koparmış olmasıdır. “Yeterli olan, iyidir” düsturu geçmişin küflü sandukalarına
kaldırılmıştır artık, verimliliğinin nesnel ölçüsü olarak kazanç artışı
belirlenmiştir. Sayılabilir, sayıya vurulabilir olan gerçektir ve başarı artık
kazanılan para ve biriktirilen servet miktarı ile ölçülür. Fazla azdan iyidir, daha
fazla kazanmayı başaran daha az kazanandan iyidir. Verimlilik en üst düzeye
çıkarılmalıdır.
Sayfa 19
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.