" İnan bana, yaşam bir bisküvi kutusu gibidir. Bir bisküvi kutusunun içinde, her tür bisküvi vardır, sevdiklerin de, pek sevmediklerin de, öyle değil mi? Ve insan sevdiğini önce yerse geriye pek sevmedikleri kalır sadece. Ben kötü günler geçirdiğimde hep böyle düşünürüm işte. Şimdi bunu yaşıyorsam, sonrası daha kolay olur, derim kendi kendime..."
Kesinlikle yazarın dili çok akıcı, büyüleyici ve oldukça aykırı! Sayfalar hızla birbirini kovalıyor sanki...
Altını çizdiğim bir sürü söz biriktirdim kitaptan...
Yalnız hikaye biraz ergen hikayesi gibiydi, çok bunaltıcıydı, bolca intihar üzerine bol bol aşırı erotizm serpilmişti, çoğu yeri buzlayarak okudum!
