Jose SARAMAGO'nun dün doğum günüydü. Herhalde en uygun kitabı seçtim. Kitabın en başlarında sanki Yaşar KEMAL çocukluğundan anlatıyor gibi hissettim. O kadar samimiydi. Alıştığım gibi peş peşe cümleler mi bekledim bilmiyorum. Okuduğum tüm kitaplarında asla konuşma çizgisi kullanmayan biri çünkü. Buna rağmen bazı kitapları çok akıcıdır. Körlük... Görmek daha yorucuydu. Burada kör bir tanıdığından bahsederken onun sabun kokması, yemek kokması vs ona o zamandan Körlük denemeleri yazdırdığını söylüyor. Anıları çok canlı. Çocuklar tarafından zorbalık görmüş. Kekemeliği varmış. Benim en çok işte bu benim çocukluğumdan dediğim cümlesi " her zaman ekmek severdim" demesi. Ekmek severdik. Ekmek olsun suya banıp yerdik valla. Bunu bir çok kişi unutur. Yazar, sanatçı, işçi, politikacı... Yani kimse bir şey yaşamadan hadi ben bir yazar olayım demiyor. Saramago öylesine biri. Sadece yaşadıklarını özümsemiş. Aktarmak istemiş biri. Kalemi kuvvetli midir yorumlayamam çünkü benim önce edebi yönümün kuvvetli olması lazım. AMA BENCE Körlük gibi bir kitap bir adamı yazar yapmaya yeter.

Küçük AnılarJosé Saramago · Can Yayınları · 2008504 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren