Item: Bu Ülke
Rating: 10 puan verdi
Author: Oğuzhan Güneş

Oğuzhan Güneş

@OG_08

27 Kasım 2021 18:17

Edebiyat

339 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

Beğendi

4 günde okudu

Fikir İşçisi Cemil Meriç

"Kimim ben? Hayatını, Türk irfanına adayan, münzevi ve mütecessis bir fikir işçisi" Cemil Meriç Jurnal Kitabın ilk bölümünde bizi karşılayan Entelektüel Bir Otobiyografi bölümü bu sözle başlıyor. Bir fikir adamının kendini adadığı şeye, sözü ile kitaptan önce biz okurlar bilgilendiriliyoruz. "Bu sayfalarda, hayatımın bütünü yani bütün sevgilerim, bütün kinlerim, bütün tecrübelerim var. Bana öyle geliyor ki, hayat denen mülakâta bu kitabı yazmak için geldim: Etimin eti, kemiğimin kemiği." Diyor üstad eseri için. Gerçekten de her şeyini dökmüş ortaya. Cemil Meriç bir fikir adamı mı? Bir şair mi? Bir denemeci mi? Belki okumayı çok seven bir kitap aşığı mı? Kütüphane tozu yutmuş bir kitapçı mı? Kitabı okurken aklınızdan bu soruların tamamı geçiyor. Bence Cemil Meriç hiçbiri değil. Bu soruların cevaplarından daha ileri bir seviyede. Cemil Meriç bir fikir. Kendisi başlı başına bir fikir. Ufuk genişleten bir ansiklopedi. Yürüyen Kütüphane. Kalemi, kılıca çevirmesini bilen bir savaşçı. Her şeyden önce Cemil Meriç Bu Ülke'nin, Mağaradakiler'in, dünyanın, toplumların, fikirlerin büyük değeri. Bu kitabı okuyup bitirince kitaplığınıza fiziksel olarak 344 sayfalık bir kağıt yığını giriyor. Ama zihin dünyanız kocaman bir kütüphanenin raflarını tadıyor. Cemil Meriç o kadar fazla okumuş ki adamın her sözü sanki okunup bitirilen bir ansiklopediden sonra kaleme alınmış. Kendine has yazım stili, yer yer anlaşılmayışı, okuyanı düşünmeye iten; düşünmek istemese bile zihnini kurcalayan sözleriyle Cemil Meriç harika bir insan, yazar, fikir işçisi. Hani hep diyoruz ya, bizim derdimiz ne? Neden acı çekiyoruz? Nerede hata yaptık? Bunlara asla cevap veremiyoruz ama. Veremeyeceğiz de. Zaten verdiğimizi düşündüğümüz anda biteriz. Sıkıntılar, refah için çözüm üretmeyi sağlar. Refaha erdiğimizi düşündüğümüz anda üretmeyi keseriz: Fikirleri. Cemil Meriç'de bunu yapıyor işte. Düşünüyor, okuyor, yazıyor bir çıkış kapısı arıyor. Üretiyor. Bir fikir adamı olarak en doğru şeyi yapıyor. En doğru şey şudur demiyor asla. Mantıklıca anlatıyor, örnekler gösteriyor. Onlarca kitaptan, yazardan alıntı yapıyor. Bu yüzden de Bu Ülke kitabını okumak sadece bir tane kitap okumak gibi gelmiyor insana. Sanki yüz tane kitap okumuşsunuz hissiyatı yaratıyor. O kadar fazla kitabın hacmine sahip zaten içerik olarak. Bu kitabı okurken elinizden kaleminiz düşmeyecek. Eğer satırların altını karalamayan birisiyseniz bu kitaptan sonra artık karalıyor olacaksınız. O kadar mükemmel sözler, paragraflar var ki hangisini işaretleyeceğinizi şaşırıyorsunuz. Cemil Meriç öyle her yerde okunabilecek bir yazar değil onu anladım. Teneffüste, otobüste bulduğum her fırsatta okumaya çalıştım ama imkanı yok bu okumanın bir faydası dokunmaz okuyana. Sessiz bir ortamda bu kitapla baş başa kalmak lazım. Ben normalde hızlı okuyan bir insanım. Kendi kendime rekor denemeleri yaparım arada. 4 dakikada 25 sayfa okumuştum bir seferinde. Arada denerim rekoru kırmayı. Ama bu kitabın bir sayfasını en az 2 dakika da bitirdim.(tam sayfa olanları) Kitap inanılmaz uzun değil. İçindekiler çok derin. Ağır bir kitap. Ama bir okura, bir insana, bir yazara çok şey katabilecek bir kitap. Misal bir roman zevk için okunur. Bir şiir zevk için okunur. En iyileri etki yaratır. Ama fikir kitapları zevk için okunamaz. Bunun mümkünatı yok. Bu tarz kitaplarla baş başa kalıp ebedi cühelalığımızla savaşmalıyız. Hani bazı kitaplar vardır. Ufuk açan kitaplardır bu bazı kitaplar. Tarihe geçerler. İnsanı gerçekten geliştirirler. Medeni hale getirirler. Bu kitapta onlardan. Zaten içinde dünya tarihine adını altın harflerle yazdırmış insanlardan bolca alıntı var. Adam hepsini okumuş. Bir yazardan alıntı yapıyor. Okuduğum bir yazar diye mutlu oluyorum. Ama Cemil Meriç yazarın iliğini kemiğini kurutmuş. Tüm eserlerini okumuş durmamış asıl dilinden de okumuş. Yani Cemil Meriç'i gördükten sonra kendime ben kitap okumuyorum dedim. Bizimki kitap okuma oyunu filan. Okuduğumuzu sanıyoruz ya da. Bana göre kitap okumayı seviyorum diyen, yazmak istiyorum diyen, kitap aşığıyım diyen, ya da bunların hiçbirini demeyen birisiyseniz bu kitabı alıp okumalısınız. Her okurun kütüphanesinde olması gereken kitaplar listesi yapsam başa Bu Ülke'yi koyardım. Kiaptan bazı alıntılar: "Argo, kanundan kaçanların dili." 86 "Heyhat! Batı'da cinnet bile terbiyeli." 88 "Kitaptan değil kitapsızlıktan korkmalıyız." 96 "Seçiş hürriyetimizin hudutsuz olduğu tek dünya: kitaplar dünyası." 109 "Akıl doğruyu gösterir; iyi ile kötüyü ayıran, gönül." 110 "Güzel kitaplar yazar için bir son, okuyucu için bir davettirler." "Öldürülmesi gereken ölüler de var." 130 "Yaşamak için yenileşmek lazım." 133 "Türkçe konuşan birer Fransız'dık." 139 "İhtilaller faniydiler, kanla kazanılan zaferler kanla silinirdi." 143 "Düşman esareti altında kaleme alınan kitap, düşman medeniyetinin destanı." 160 "Demokrasinin ta kendisidir İslamiyet." 173 "Akıl, devlerin değil cücelerin silahı." 182 "Batı'dan gelen hiçbir 'izm' masum değildir." 190 ... Keyifli okumalar....

Bu ÜlkeCemil Meriç · İletişim Yayınları · 201821bin okunma

··

14,7bin görüntüleme

Karvin

@Vega_Vega ·

27 Kasım 2021 23:24

Duygularınızı çok güzel kaleme döküyorsunuz. İncelemelerinizi her gördüğümde"bu kitabı okumalıyım" dedirtiyorsunuz bana ki bence bu taktire şayan bir özellik :-)