Çoktandır okumak istediğim 
Halid Ziya Uşaklıgil eserlerine bu fazlasıyla özlü eserle başlamak kendi adıma iyi oldu diyebilirim.
Özlü dememin nedeni birçok öyküden oluşan bu eserin kısa olmasının yanında içeriğinin oldukça dolu olduğunu vurgulamak istememdir.
Her bir öyküde farklı bir dünyanın kapısını aralayan yazar öykülerinin bazılarında yaşadığı dönemin tarihi durumunu, sosyokültürel durumunu gözler önüne sererek adeta insana o dönemde yaşıyormuş hissi verirken bazılarında yalnızca içsel konuşmalara, psikolojik tahlillere yer veriyor.
Öyküleri, özellikle psikolojik ve distopik öyküleri çok seven birisi olarak neden elimin hep yabancı yazarlara gittiğini sorguladığım şu dönemlerde bu eserle Türk öykücülüğünün henüz Kurtuluş Savaşı dönemlerinde dahi oldukça gelişmiş olduğunu bizzat öğrenmiş oldum.
Açıkçası eserdeki öykülerin dünya klasikleri yazarlarının öyküleri kadar etkileyici olduklarını düşünüyorum.
Ve ayrıca tarihi öykülerde tıpkı Dostoyevski gibi, Tolstoy gibi yaşanılan savaş dönemlerinin, barış dönemlerinin etkilerinin öykülere oldukça canlı bir şekilde aksettirildiğini hissettim.
Eseri severek okudum, bir günde bitirdim. Dili oldukça anlaşılır ve tamamen milli olan bu güzel öykü kitabını elbette tavsiye ederim.
·
287 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.