Martin Eden'i okuduğumda bir süre kendime gelememiş ve başka bir kitap okuyamamıştım. Bir süre dinlenmeye ihtiyacımın olduğunu hissetmiştim. Ben de başta ağırdan aldığım kitabı son 150-200 sayfada karakterin huzursuzluğuna ve anlam arayaşına o kadar kaptırmıştım ki ara verip ertesi gün devam etmeyi aklımın ucundan bile geçiremeyip gece yarısına kadar okumuştum. Ancak bitirdikten sonra rahat bir nefes alabilmiştim. Tabii ne kadar rahat olabilirse. Bu yüzden yazdığınız inceleme çok hoşuma gitti ve bunu belirtmek istedim. Yazınız için teşekkürler.
Eserin kendi tezinde de olduğu gibi, okudukça huzursuzluğumuz artıyor gerçekten. "Anlam arayışı" o kadar uygun bir kelime grubu ki... Katkınız için esas ben teşekkür ederim.
Yıl 2003.Görev yeri Kars.Çok ağlamıştım okurken...Okumak acıtır,ağlatır,güldürür,şaşırtır,olgunlaştırır.
Kesinlikle... Ve yıllarca akılda kalır.
1 sonraki yanıtı göster
Martin, tüm soylulardan daha soylu nezdimde, yıllar önce okuduğumda bir parçam kalmıştı onda,sanki bir yerlerde birbirimizi bulup bir yapbozun eksik kalan parçaları gibi tamamlanacağız, şu düzeni bozuk dünyadan uzak bir yerlerde ona sarılacağım,en azından öyle umuyorum..
Şimdi bitirdim.Martin Eden beni paramparça etti .Böyle olmamalıydı son 🥹🥹
Uzun süre unutamayacaksınız...
3 sonraki yanıtı göster
Araba kazası geçirip ölümden dönünce doktor bana hediye etmişti, yataktan kalkamıyorsun oku diye . Kapaktaki o denizde boğulduğumu hissetmiştim. Kitabın adını duyar duymaz aynı hissi her seferinde yaşıyorum. Sonra o hissi silebilmek için Jack London’un başka eserlerini okudum. Ama hala aşamadım. Kocaman harflerle okumadan ölmeyin yazmışsınız. Ölmediğim için okuyamadığım bir kitap :) maalesef.
Bu kitap bitince neler hissettiğimi ben bile ifade edemiyorum.
En yakın zamanda sipariş edip okuyacağım 🥰
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.