Başlangıçta, bu 'göz'ü ben yaratmıştım. Tabii ki, beni görsün ye
gözlesin diye. Onun bakışı içinden çıkmak istemiyordum. Kendimi bu
bakışın altında, bu bakıştan oluşturmuştum ve bu bakıştan hoşnuttum.
Her an gözlendiğimin bilincinde olduğum için varoluyordum çünkü. Sanki
bu göz beni görmese ben de varolmayacaktım. Bu öyle açık bir gerçekti
ki, onu kendimin yarattığını da unutup beni var eden bu göze şükranduyuyordum