Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

83 syf.
10/10 puan verdi
Satranç
İnsanın hayatta bir amacı olmasaydı ve hiçlik insanın tüm Zerrelerine işlemiş olsaydı ne olurdu ? İnsanın ayakta kalmasını sağlayan şey içindeki yaşama ihtiyacı mıydı ? Stefan Zweig İnsanın kendisini meşgul eden bir düşünce ile yüzleşmesini, İstemediği şeyleri düşünmek zorunda oluşunu, belirsizliğin verdiği korkunun çaresizliğini çok iyi yansıtmış.. İnsanı tam anlamıyla çıldırtan bu düşüncelerden kurtulmanın yolu beyni yoracak başka şeyler düşünmeye olanak sağlayacak yeni bir iş bulmaktır. Peki bu kaçış yolu olarak gördüğümüz yeni düşünceler bizi iyileştirecek mi? Yoksa kontrol edemediğimiz bir hastalığa mı dönüşecek?.. Satranç kitabı İnsanın ruhsal acı çektiği dönemlerde etrafındaki çok basit şeyleri saatlerce gözlemleyip inceleyebildiğini hatırlattı bana. Yazara ait son kitap olup benim yazarın okuduğum ilk kitabı oldu.. Yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum. İnsan psikolojisini böyle bir yazardan okumak bana büyük bir zevk verdi..
Satranç
SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020238,3bin okunma
·
2.765 görüntüleme
Going Solo okurunun profil resmi
Yararlı bir uğraş da olsa sıkıntılı bir ruhsal vs. durumdan kurtulmak için başka bir şeye sığınmayı ben hep sağlıksız bulmuşumdur. Yapılabilir de bu tabii ama bu sefer de yöneldiğimiz şeyle aramızda gerçek bir bağ kurulması zor oluyor.Kaçtığımız şeyi de bastırmaya yarıyor daha çok. Bir şeyden kurtulmak için başka bir şeye sığınıyorsak bile, yeni şeyi yaparken ve yaşarken bu kurtulma gayemizi ne kadar az aklımıza getirirsek ve kendimize, yöneldiğimiz şeye uygun düşecek özel bir gaye seçip bununla hareket edebilirsek o kadar iyi olur. 🤔 Diye düşündüm! .
Nur okurunun profil resmi
Kitabı okudunuz mu bilmiyorum. Burada karakterimiz düşüncelerinden kaçmak için kendine bir yol ararken satranç ile karşılaşır. Başarır da.. Satranç ona baş edemediği düşüncelerini unutturur. Lakin karakterimiz kaçması gereken yeni bir sorun ile karşı karşıya geldiğini fark edemeyecek kadar kendini bu kaçışa kaptırır.. Kendi düşünceme gelir olursak bu yöntemi bir kaçış olarak yapmamız durumunda sağlıklı olmadığı düşüncesindeyim. Bir şeyleri çözüme ulaştırmadan sadece örtbas etmeye çalışmak durumu daha da çıkılmaz bir hale getirir. Bizi rahatsız eden düşüncenin meydana getirdiği etkenleri kabullenip yüzleştikten sonra durumu değiştirmek için yeni uğraşlar bulmanın ise sağlığımız açısından daha iyi olduğu düşünüyorum. Çünkü her ne olursa olsun bir şeye takılı kalmak bizi bir çözüme ulaştırmadığı gibi artık kaçınılmaz bir duruma sürükleyecektir.. Bunların kitapla bir ilgisi olmadığını da belirtmek isterim. Bence kitap anlatmak istenileni gayet güzel bir şekilde aktarıyor ve karakterin ruhsal durumunu hissettiriyor..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.