Salman Rüşdi İbn Rüşd ve Gazzali karakterlerinden yola çıkarak akıl ve din kavgasına dair bir şeyler yazmaya çalışmış. Kurgunun yer yer zekice yerlerine rağmen eser edebî bir akışa sahip değil. Keşke ilahiyyattaki İbn Rüşd ve Gazzali tartışmalarına yatkın olan bjr isimden çıksa idi bu eser. Çok daha sağlam bir kurgu olurdu zannımca. Ya da Rüşdi bu alanda ciddi araştırma yapıp yazsa idi eseri keşke. Rüşdi'nin okuduğum ilk eseri idi. Ve sanırsam yanlış eserden başladım. Eser sürükleyici bir dile sahip değil maalesef. Beni şaşırtan noktalardan biri de İslam tarihinden seçtiği iki Müslüman isim olan Gazzali ve İbn Rüşd isimlerinin taşıdığı mana ve mesajı romanda o kadar anlattıktan sonra ki Ortadoğunun İbn Rüşd'ü ihmal ettiğini hissettirmesi de o kadar anlamlı iken sonsözde sövenist ve partizan bir ateizm kehanetiyle Tanrı'nın gelecekte yok olacagı tarzı ifadeleri. İbn Rüşd'ü anlamlandırmak ise eğer romandaki tema sonsöz oldukça şövenist ve ideolojik bir ütopyaya sahip olup romanın akışana da uymayacak şekilde sonlanmış. Belki de ona açılan savaşın ve kavganın da etkisi olabilir bunda. O da kavgasını (Ortadoğunun düşünsel olarak kavgalı olduğu) İbn Rüşd'ü seçerek yapmış olmuyor mu? Sonsöz maalesef ki İbn Rüşd'ü maşa olarak kullanan bir Salman Rüşdi profili çiziyor.

İki Yıl Sekiz Ay Yirmi Sekiz GeceSalman Rushdie · Can Yayınları · 2016105 okunma

·

191 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.