George Orwell okumaya henüz başladım, bu okuduğum dördüncü kitabı. Henüz ütopya ve distopya konusunda incelemesini yapamayacak kadar yeniyim kitaplarında. Paris'te yaşayan bir İngiliz'in çevresindeki insanlarla (tahtakurularıyla) yaşadığı serüvenleri anlatan bu kitap sayesinde 1 hafta boyunca sadece margarinli ekmek yesem oturur şükrederim. Otel restoranlarını betimlediği bölümlerde 1930'lardan bu yana değişen hiçbir şeyin olmadığını anlamak çok acı verdi. Şu anki işim sebebiyle sık sık yurtdışında otel konaklaması yapıyorum. Oda servisinden sipariş veresim gelmiyor. Kaliteli ve kendisini sıcak tutan kıyafetlerini rehineye verip kazandığı üç beş kuruşla karnını doyurabilecek olmasının sevinci yürek dağlıyor. İngilizce dersi verdiği insanlar da bir bir çekip gidince, Rus arkadaşı Boris'le de dikiş tutturamayınca çareyi kendi memleketine dönmekte buluyor. ACABA BU ORWELL'IN KENDİ HİKAYESİ Mİ? diye düşünürken başlıyor Londra'daki azap. Paris'tekinden farksız. *** Her yerde hor görülen dilenciler neden bu denli horlanır? Kimse çalışmanın verimini, yararını konuşmaz. Beklenen şey çalışmanın para getirmesidir. Erdem parayla sınanır, dilenciler bu sınavı veremediler çünkü haftada 10 sterlin bile kazanmıyorlar. *** Çok sevdiğim ve ara ara birkaç bölümünü tekrar okuyacağım bir kitap. Umarım sizler de beğenirsiniz.

Paris ve Londra'da Beş ParasızGeorge Orwell · Can Yayınları · 20216,4bin okunma

·

824 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.