Öncelikle bu kitaba dair yorum yapmak benim haddim değil. Sadece okurken şunu unutmayın belki de hepimiz bir oyun karakteriyizdir.. Asıl soru şu biz ağlarken kimleri güldürüyoruz? Kendi hayat oyunumuzun başrolünde miyiz? Üstat bu eserinde kendi hayatının başrolü olmayan ve başrolünün kim olduğunu bilemeyen Hikmet'i anlatıyor. Okuduğunuz için teşekkür ederim iyi okumalar.
Türkiye edebiyatının enn değerli yazarlarından biri değil mi? Karakter yaratmadaki ustalık=Oğuz Atay. Öyle ki karakterler ete kemiğe bürünüyor, bizimle yaşamaya devam ediyor. Hikmet Benol’la çay içiyoruz, Selim Işık’la dertleşiyoruz.