Ah Vedat! Ne çırpındın, karşı koydun ama benzedin kaldığın yere. Umudun da tükenecekti az daha, geçmişte boğuldun durdun. Sonunda kurtuldun, mu demeli acaba?
Cemil Kavukçu dili puzzle gibi. Anlatısını ve bunu okuyucuyu yormadan akan bir şekilde aktarmasını seviyorum, ama yine de öykü dili daha kuvvetli geldi.
