insanda, varoluşun özle olan münasebeti dünyadaki şeyler için olduğu gibi değildir. Insanın özgürlüğü insanın özünden önce gelir ve onu mümkün kılar, insan varlığının özü onun özgürlüğü içinde askıdadır.
insan- gerçekliğinin kendini soruyla, yöntemsel şüpheyle, kuşkuculardaki şüpheyle dünyadan kopartamayacağı aşikardır.
şimdiki halde bizi ilgilendiren şey, zamansal bir işlemdir, çünkü sorgulama, tıpkı kuşku gibi bir davranış biçimidir, insan varlığının, önce bağrında bulunmasını, ve sonra hiçleyici bir geri çekilmeyle kendini oradan koparmasını varsayar.
Şunu görmekte fayda var, bilinç sonsuz bir nedensellik dizisiyle özdeşleştirilirse, bir varlık doluluğuna dönüştürülmüş olur ve bu yoldan psikolojik determinizmin evrensel determinizimden ayrışabilmek ve kendini ayrı bir dizi olarak oluşturabilmek için harcadığı çabaların beyhudeliğinin sonucu olarak yeni baştan varlığın sınırsız bütünlüğü içine dönüştürülmüş olur.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.