Teneke üzerinde midye pişirip, yağlı ekmek üzerine toz şeker mutluluğu yaşadığımız yıllardı. Rus sporcuların donlarını göreceğiz diye, sabaha kadar ‘artistik buz pateni’ seyrederdik. Şehrin göbeğinde dolaşan, ama içine bir türlü giremeyen, kentsiz çocuklardık biz.Boş yere mutsuz çocuklardık biz. Adımız ‘damsızlar’dı bizim"