KİMİ SEVSEM BİR AH KALIR BENDE
Rastladığım her simada senin yüzünü aradım
Kıymet verdiğim her değerle öldürülürken
Kıymet vermemeyi öğrendim
Kıskandım sonra fotoğraflarda gülen yüzleri
Geçip aynanın karşısında sevinç provaları yaptım
Buğulu cam, tıkanmış lavabo gideri
Musluklar kapalıydı halbuki
Şiirler yazdım sonra
Kağşayan gövdem yarılırken en taze yerinden
Umutlar serptim yeryüzüne
Yeşermedi tek bir fidan
Ümit ettim ve bekledim
Sabrım sınandı her yerimden
Yine de isim verdim gördüğüm ağaçlara
Şiirler fısıldadım uçan kuşlara
Yeşermem gereken yaşımda
Kum fırtınası yüreğim
Çiçek açıyor bozkırlar
Geçtiğin yolda izin kalıyor
Bin yıllık selamın kavli ki o yoldadır
Yol ki şahittir bize çünkü üzerinde tanıştık
Her nesnenin yüzüne vurmuştu kar
Bayrak direğindeki flamalar tipiyle direğe çarpıyor uğultu çıkarıyordu.
Yol boştu, sokak lambaları bir o kadar bir başına
Yine geçip gidemedim günden.
-İbrahim Ethem Ayna