Nitekim, yüksek sınıfa mensup olan erkeklerin, bu oğlanlara telkinde bulunarak, gerçekten aristokratik ve erkeğe yaraşır bir aşk şeklinin erkekler-arası olduğunu söylemeleri, onları bu yolla heveslendirmeye çalışmaları ve hoşgörülü davranmaya teşvik etmeleri, bu gidişi önemli ölçüde etkilemiş görünmektedir. Mitolojik öykülerle takviye edilen, dinen mubah görülen bu davranış, Girit ve İsparta toplumunda kurumlaşarak, büyümenin, yetişkin hâle gelmenin bir aracı olarak görülmüş, gençlerin hayatının ayrılmaz bir parçası hâline getirilmiştir; homoseksüel bir ilişki tecrübesini yaşamak, bir tür topluma giriş, bir rite de passage olarak algılanmıştır.