Not: Kitap iki farklı öyküyü barındırıyor içerisinde dolayısıyla inceleme iki parçadan oluşacaktır. Keyifli okumalar. BİR TOPRAK SAHİBİNİN SABAHI -Spoiler İçermez- Köyde doğup büyümüş, zor şartlarda okumuş, tüm olanaksızlıklara rağmen güzel okullar kazanmış, saygın bir mesleğe kavuşup nihayet köyden ve sefillikten kurtulmuş insanların başarı öykülerini hepimiz çok defa okumuş, dinlemiş ya da bizzat yaşamışızdır, değil mi? Peki size bu hikayeyi bir de tersten yazsam? Güzel bir okulda ve bölümde okurken, okulu bırakıp köye dönmek ve toprak ağalığı yapmak isteyen bir gencin hikayesinden bahsetsem? Nehlüdov 19 yaşında, üniversitede hukuk öğrenimi görmekte olan idealist bir genç fakat ideali okuduğu bölümle ilgili meslekler icra etmek değil, köyüne dönüp oraya hizmet etmek. Bu niyetini, teyzesine yazdığı bir mektupla açık ediyor ve teyzesinden aldığı olumsuz geri dönüşe rağmen kararını uygulamaya koyup okulunu bırakıyor. Tercih ettiği bu yeni yaşamda onu neyin beklediklerini ise yalnızca kitabı okuyanlar biliyor... Her ne kadar çevresince garipsenen bir karar vermiş olsa da ben garipsemiyor aksine cesur buluyorum Nehlüdov'u. Sanki hepimizin ideali, öğretmen, doktor, avukat, mimar, mühendis, psikolog olmak olmak zorundaymış gibi ve sanki başarının yolları yalnızca buralardan geçiyormuş gibi hissettiriliyor bizlere hep. Oysa başarı hiçbir zaman, seçtiğimiz mesleğin ismiyle ilgili olmadı; başarı, seçtiğimiz mesleği ne ölçüde hakkını vererek yaptığımızla ilgili oldu her zaman. Zira işinde başarılı bir inşaat ustası işinde başarısız bir öğretmenden daha saygıdeğer olmuştur benim için. Hem mesele insanlara faydalı olmaksa, bunu hangi yolla ve hangi meslek adı altında yaptığımızın ne önemi var? Önemli olan insanlara faydalı olurken bir yandan da kendimizi mutlu etmek değil mi?.. Üstelik Nehlüdov, okul okumayan insanların cahil olacağı tezini de yerle bir ediyor, çünkü her ne kadar üniversiteyi yarıda bırakmış olsa da ilgi duyduğu alanda okumalar yapmaya devam ediyor. Fakat onun eksiği tecrübesi. Çünkü hayatı yalnızca kitaplardan ibaret sanıyor ve cehaletle baş etmenin ne kadar zor olduğunu bilmiyor. Size, tıpkı Nehlüdov gibi genç ve idealist bir genci ve yaşadıkları zorlukları anlatan iki kitap önereceğim bu noktada; -

Acımak -

Teneke Okuması keyifli bir hikayeydi, mutlaka bir şans vermelisiniz bu hikayeye:) ................................................................................... EFENDİ ile UŞAĞI -Spoiler İçermez- Tam bir kış kitabı... Okuyanlar hatırlayacaktır;

Genç Bir Doktorun Anıları'nda doktorun aciliyeti olan bir hastaya yetişebilmek adına, kar kış tipi demeden çıktığı bir yolculuk vardı, çok benzeri bu kitapta da var ve mâlum Sivas şartlarında zaten donuyordum iliklerime kadar, kitabı okuyunca bir titremedir tuttu. Gerçi bu mantıkla yazın bunaltıcı sıcağında okumak da iyi gelebilir, dolayısıyla takdir sizin. Tolstoy kitaplarında beni gıcık eden bir nokta var. Hayatı o kadar masalsı anlatıyor ki, hikayelerinde salt iyiler ve salt kötüler oluyor. Yine aynı şekilde keskin bir de bitiriş oluyor. Bizim tanzimat eserlerimizde vardır bu daha çok, iyiler ödüllendirilir kötüler cezalandırılır kitabın sonunda. İyi insan kötü insan ne demekse artık... Tolstoy çok yapıyor bunu. Sırlar Dünyası izlemişim gibi bir tat kalıyor ağzımda. Ya babacım n'apıyorsun Allasen, gerçek hayat böyle bir şey değil, insanlar böyle kolay değişmiyor ve hiçbir kötülük derhal cezalandırılmıyor, diyesim geliyor okurken... Bu kitapta dikkat çeken ana konu, sınıfsal ayrım. Paragöz bir efendinin paraya muhtaç bir uşağın zayıflıklarından faydalanması, onu sömürmesi hatta kendi canını ve hayatını onunkinden kıymetli görmesi ve sonunda yaptıklarından pişman olması anlatılıyor. Yan konu ise, sosyal statüde daha aşağıda yer alan birinin daha mantıklı düşünceler sunsa bile dinlenmemesi ve hatta düşüncelerini belirtmesine bile izin verilmemesi. Bunun cezasını ise hem kendisinin hem başkalarının çekmesi... Konu itibariyle çok büyülemese de betimlemeleri itibariyle okunmasını tavsiye edebileceğim bir hikaye oldu bu ikincisi. Kitaplarla kalın, hoşça kalın:)