Yaşlanmış bir "başarılı" katilin de kalbi, zamanı, sevinci, üzüntüsü, insanlığı var mıdır?
Kahramanımız alsheimer hastasi 70 yaşında bir seri katil. Yıllar önce işlediği bir cinayetin izini zihninde taşımaya gücü yetmemis belli ki. Fakat çok önemli bir nokta daha vardı ki romanda, utanç ile suçluluk duygusunun farkı... Kahraman aslında utanmadığını, çünkü utancın bireysel bir şey olduğunu ama suçluluk duyabileceğini, çünkü suçluluğun toplumsal bir şey olduğunu belirtiyor. Olay örgüsü de bize katilin suçluluk duygusu ile zihinsel sorunlara gark olduğunu gösteriyor.
Harika bir kitap!
