Anahtar bölümü en güzel bölümdü.
Ev sahibine anahtarını teslim ederken yaşadığı büyülü gerçeklik ya da masalımsı olaylar,güvercin sahnesi özellikle, yazarın ben burdayım diye bas bas bağırdığı kısımlar.
Hasan Ali Toptaş, bu eserinde biraz postmodern biraz toplumcu gerçekçi açılardan yakalıyor evreni.
Askerlik anıları anlatılan sekanslarda zenginlerin böyle mahrumiyet bölgelerinde hiç askerlik yapmadığını,tamamen şansa yaşayıp şansa ölen askerleri, boş yere komutanların hedef tahtası yaptığı askerleri bize adeta sakın böyle olmayın der gibi pekiştiririyor.
Köy bölümleri biraz yavan kalmış gibi duruyor.
Ve bence yazarın en büyük eksiği romanın sonunu daha anlamlı hale getirmeden bağlaması ya da daha doğrusu bağlamaya çalışması.
Ama yine de sonuçta Hasan Ali Toptaş "cümlelerinin cümlesini" okumak için bile vakit ayırmaya değer.
Heba
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.