Şu giderek genel kültür haline geliyor: gittikçe daha az okuyor, daha çok seyrediyoruz...
Sayfa 39 - e-kitapKitabı okudu
Kitaplar boş tekrarlarla dolu, videolar ise çok bilgiyi kısa ana sığdırıyor ve düşünmeye daha çok fırsat bırakıyor. Okunacak kitap çok ve izlenecek video görece daha az. Çünkü kitap yazmanın tarihi çok eskilere dayanıyor. Zaten videoda sizi tatmin etmeyen şeyler olunca okumaya yöneliyorsunuz. Yani ben öyle yapıyorum. Kısa anda çok şey duymak, okuma noktasında daha doğru seçimler yapmaya da yarar sağlıyor. Örneğin Bloomberg HT YouTube kanalında Cevdet Akçay'ın hayat hikayesini dinledim 40 dk bir şeydi. Şimdi onun biyografisi olsa en az 200 sayfa olur. Şimdi ne diye 40 dk (X1,5'te izleyince 26 dk olması lazım) olan bir videoyu izlemek yerine 200 sayfa kitap okumayı tercih edeyim ki? Onu okuyunca zaten çoğu şeyi aklımızda tutamıyoruz ki. Bir kitabın özetini çıkarın deseler kaç sayfa yazabilirsiniz? 10 mu? E 200 sayfa okudunuz ya. Yani neticede izlediğim video, 200 sayfa okumaya göre bana daha çok etki ediyor. Bu yüzden video izlemek daha tercih edilesi geliyor. Her şeyi okuyamam da. Seçim yapmamda yardımcı olması da diğer bir yönü. Örneğin "can veren pervaneler" programını dinliyorum. Hoşuma giden beyitleri açıyorum okuyorum. Tüm divanları okumak yerine kalemini tanıyorum önce herkesin, sonra hoşuma gideni okuyorum.
Dün kendi sesinden birçok konudaki düşüncelerini podcast olarak dinliyordum. Alıntıyı görünce şaşırdım bir an, hoş bir tesadüf oldu :) Seyretmeyi çok seven biri olarak katılıyorum. Okudukça düşüncelerimiz gelişiyor. Podcast bölümlerinden birinde "düşünce olmadan düşünce özgürlüğünden nasıl bahsedeceğiz" dediği bir kısım vardı. Seyretmek de gerekli ancak okumanın düşünce üzerindeki etkisi bambaşka gerçekten.
Ve okumadıkça daha az dinliyor daha az anlamaya çalışıyor daha çok konuşuyor ama daha az şey söylüyoruz
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.