Galeano’nun yazım dilinin yer yer provokatif olduğunu söylerdim…
Jean Baudrillard ona rahmet okutur.
Ama ben bu tarzı seviyor, daha gerçekçi, daha samimi buluyorum.
Hatta bir noktada, simülasyon fikrine iyice kendimi kaptırdım. Sorun; uzun ve ağdalı cümlelerin, kaliteli fikirlerin katline yönelmesi. Fakat bu bir tarz meselesi ve bunu eleştiremem.
Kesinlikle
Jean Baudrillard ‘ı okumaya devam edeceğim. Sırada tam da bu konudan bahseden
Philip K. Dick beklerken, bu metine sempatim daha arttı. Fakat Philip K. Dick ile tam olarak aynı görüşte değil…fikir ayrılıklarını da gizleme gereği duymamış.
Biraz ağdalı cümleli, bir paragraflık cümleleri olan, müthiş bir sistem eleştirisi. Baudrillard radarımda.