“Benim tanrım falan yok. Ama başkalarının var. Kendi günahlarını temizlemek için bize para verenlerin tanrısı bizim de tanrımız sayılır.” Nasıl, köşene çekilip kitabını aldın mı eline? Az önce sıcacık yuvanda ailenle yemek de yemişsindir. İnternetten sipariş ettiğin o ayakkabıyı iyi ki almışsın bak gözlerinle uyumlu elbisenin altına çok uydu. Eee hafta sonu nereye kaçıyorsunuz? Rahatsın değil mi? Çok rahat… Lanet olası dünyanda mutlu mesut yaşarken hiç kafanı kaldırıp da o tinerci çocuğun neden tinerci olduğunu düşündün mü? Yüzünü ekşittiğin o kadın neden bedenini satmak zorunda kaldı acaba, ha tabii tarihin en eski mesleği bu değil mi? Köprü altları da öyle zaten, yüzyıllardır toplumun itilmiş, ezilmiş insanlarına ev sahipliği yapmaktan bıkmayacak kadar vefalı ve eskiler. Görselim hakkında ne düşündüğünü zerre umursamıyorum, neden mi, çünkü efsunlandım. Sevdiği adam kendisini başka adamlara satmaktan belki vazgeçer de sadece ona ait olur diye bacaklarını kesen Efsun ablanın efsunu bu… Yerinde olmadığım için şükrettiğim Hülya’nın sivri dili, daha doğar doğmaz terkedilmiş Matruşka’nın gülüşü ve adaletsizliğe hafızasını yitirerek başkaldıran Adnan’ın duruşu… Senden Musa gibi evini terkedip bu insanların arasına karışmanı tabii ki istemiyorum. Biri bebek beş sokak insanı her şeye rağmen birbirine sıkı sıkı tutunup ayakta kalmaya çalışırken ben senden ne isteyebilirim ki! “Ve ben kendi yazdığım acemi bir şiire benzeyen yeni bir hayatın içinde ilk kez özgürce dolaşıyorum.”

Başkalarının TanrısıMine Söğüt · Can Yayınları · 20223,251 okunma

·

1.228 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elvan