Din değil insan eleştirilmelidir.Yakup Kadri KARAOSMANOĞLU'nun okuduğum ilk kitabıydı. Açıkça söylemem gerekir ki istemeyerek okumak zorunda kaldım. Çünkü gerçekten yazar neyi eleştirmiş merak ettim. Tamamını okudum. Ve şu sonuca vardım. Yazar Fransız yazarların etkisinde kalmış ve bu romanıda bu etki üzerine yazmış. Malesef Batı'dan etkilenip islâmî değerleri eleştirmeyen yazar, sanatçı, aydın görmek pek mümkün değil. Bunların ortak tarafları islâmî değerleri değersizleştirmek olduğu gibi islamdan da bîhaberler. Yani bilmedikleri dîni, tanımadan bilmeden pervasızca gerek kitaplarında, gerek şarkılarında bilerek veya bilmeyerek bu gaflete düşmektedirler ve bu da düşünce özgürlüğü, fikir özgürlüğü adı altında yapılmaktadır. Şunu bilmeliyiz ki tarihimizin pek çok yerinde İslâm dînine mensup, müslüman görünen zatlar oldu. Hatta kendini Peygamber îlân edenler, mehdî îlân edenler oldu. Günümüzde bile Fetö, Adnan Oktar suç örgütleri hep islâm dînini su-i istimâl etmişlerdir. Burda eleştiri yapılacaksa Din-i Mübin-i İslâm-ı ve onun değerlerini değil, kendilerine şeyh deyip içki içen, kendilerine mürşit deyip dinimizce yasak olan şeyleri kendilerine mübah sayanlar ve bunlara gözü kapalı inanan insanlar eleştirilmelidir. Bu kitapta karakterler üzerinden İslâmî değerler eleştirilmiş fakat neyin doğru olması gerektiği konusunda en ufak bir cümleyle bile değinilmemiş.Çünkü bilmedikleri İslâm hakkında iyi olan, doğru olan neyi söyleyebilirler. Eleştirimizde samimi isek elimizi taşın altına koyup üzerimize düşen vazifeyi yapmamız gerekir. Son olarak bu kitabı okuyan okumak isteyen herkese tavsiyem, kitapta geçen karakterler, olaylar gerçek hayatta da olabilir karşılaşabiliriz de. Bu, insanların cehaletinden, bilgisizliğinden kaynaklanır. İslâm dîni ise hiçbir zaman mükemmelliğini kaybetmez.
