Bir marş söylerim içimden.
Yalnızların komutanıyım ben
Rütbemi sokak kaldırımdan aldım
Emirler yağdırdım çamurlu ellere
Çöp kutusuna terfi verdim geçenlerde
kimsesizler aşçısı yaptım, eder kabul
Seve seve.
Yalın ayak, yırtık kenarlı kazak
üniformaların en kutsalı
Şart koştum erlere, olacak gözler keskin
kimse sormayacak birbirine
kimin neyin nesisin
dualar sitem dolu, isyanla karışık
Kadere sövmek beş vakit günde
talim vakti gelir sabah güneşten önce
yirmili yaşlarda emekli edilir
o kadar yaşanırsa bile
Ben büyük bir komutanım yalnızlar komutanı
Askerlerim sonsuz, her yerde
Tanrı gülümser bize
Elbet Tanrıya bir gün biz de