Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yunus emre Pektaş

Yunus emre Pektaş
@Yunusevski
Bu acı hayatın ödülü ölümden başka ne olabilir ki
lisans
74 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
400 syf.
·
Puan vermedi
Milena'ya Mektuplar
Milena'ya MektuplarFranz Kafka
7.4/10 · 54,6bin okunma
Reklam
Elimde bir avuç toprak Yıllar sonra farkında olmak Bir dükkan camından yansıyan kendimin Üstümde bir ağırlık, sert bir koku İnsanların bakışları siperlenmiş Ben ortalıkta bir avuç toprakla Ağlasam mı diyorum Ama tam şimdi bu yalnız kalabalıkta Biri sorar mı ne bu hal ne bu koku Gülsem mi diyorum Kimseye ihtiyacım yokmuş gibi Kimi kandırmak istiyorum İlk zamanlarda ki gibi kendimi Koşuyorum ardından dar sokaklarda Elimde toprak peşimde yağmur Bulutlara bağırıyorum Şimdi vakti değil, Duruyorum sonra bir kendime Bakıyorum bir de toprağa Elimde eriyor toprak Ben de istiyorum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ruhunda ıssız toprakların arzusu Yeşermek için bekler vakitsizce Saçlarındaki çiçeklerden ister Yalnızlığını paylaşmak için ben Gözlerinden anlarım seni Dilin bocalarken olur olmadık Bürünmüş sanarsın bu bekleyiş Demir almaz bilirsin ömründen Oysa her gecenin vardır, bir Parlayan yıldızı uzaklardan, el değmemiş İnan isterim bir tek O yıldızın gölgesinde yeşermiş sevdaya.
Kuşların sesini duyarım Özgürce yaşamak isterken Masallardan bilirim en çok Ketum ruhların cimriliğini Birine aşık, genç delikanlı olur bazen Hastalanmış kızına derman arayan kral Vermeye can attıkları özgürlüğü kıskanırım Dile benden ne dilersen diyen birini ararım Hür olmak istiyorum demek için Dünyaya ibret Bir ay kadar, bir kuş kadar, bir masal kadar Bileklerimde ki izler gelir aklıma Olduğum yerden Hayal kurduğumu fark edince Sigara ister canım bitmesini istemediğim Çığlıklara alışmış kulağım Duysun isterim bir kuş sesini hatta bir kırlangıç Duvara bakarım,ne suratlar görmüş duvara Ayna isterdim bir tane de Hatırlamak için güneşi gören gözlerimi Ne çok severdim koşmayı dar sokaklarda Maviyle yıkanmak isterdim Rutubet kokusu sinmişken üstüme Sakallarıma dokunuyorum, koparırcasına Aklıma geliyor kuşlar Ağlamak istiyorum.
Reklam
Bir marş söylerim içimden. Yalnızların komutanıyım ben Rütbemi sokak kaldırımdan aldım Emirler yağdırdım çamurlu ellere Çöp kutusuna terfi verdim geçenlerde kimsesizler aşçısı yaptım, eder kabul Seve seve. Yalın ayak, yırtık kenarlı kazak üniformaların en kutsalı Şart koştum erlere, olacak gözler keskin kimse sormayacak birbirine kimin neyin nesisin dualar sitem dolu, isyanla karışık Kadere sövmek beş vakit günde talim vakti gelir sabah güneşten önce yirmili yaşlarda emekli edilir o kadar yaşanırsa bile Ben büyük bir komutanım yalnızlar komutanı Askerlerim sonsuz, her yerde Tanrı gülümser bize Elbet Tanrıya bir gün biz de
Yunus emre Pektaş
@Yunusevski·Bir kitabı okumayı düşünüyor
Ortaçağ İnsanları
Ortaçağ İnsanlarıEileen Power
7.2/10 · 203 okunma
Tanımak isterdim seni başka bir hayatta Olduğum bedenden de farklı hatta Duyguların kapısında beklemez izinsiz bile girerdim, küstahça. Eski bir dost olarak kalmana izin vermezdim. Somurtkan biri de olmazdım yanında Felsefeyi severdim, yine degişmezdi bu. Senin ise gülüşün sabit... Tanrıya kızgınım hatta dargın Bir gün olurda, evren başkalaşırsa Güneşe bakmak verirse keyif Seni hatırlarım tozlu sayfalardan Sen de beni hatırla,
Bir kadın, bir gece ve ben Hayattan tüm beklentim esasında Hayvanca bir güdü aramızda Gece gizler başkalarından, belki bakışlardan Resmi var duvarda, yatağına yakın Geçmiş gelir aklıma, beyazların zamanı Ne masumduk, doların gücü bilinmezken Kadın diyorum ona adını bilmek acıtır Sigarasını yakar kibritle, yüzü solgun Yer yer morluk, gözlerinde karartı Yorgunum desin istiyorum. Ama ne işim var o zaman burada Bir mum yakıyor, gözlerimiz denk Bir ben ve gece istiyorum artık kadınlar diyorum kendime Sadece kadınlar.
Hayatıma bir tanrı dokunuşu Kiminle geleceği belli olmayan bir tat Bu bitmeyen masalın sonu Duvarımda bir Van Gogh resmi Yapamadığım bir kaç iş, okumadığım bir kaç romandan başka Hasretini çekeceğim bir mesele yok Ait olamadığım bir yerden yere Bu yolculuk, dönüşü muhtemelen yok Ne yaşadım bilmiyorum yaşamadığım ise kesin ve belli İnançlı biri gibi olma sahtekarlığında Mütevazi bir elveda, yalanlarla Arkamda bir iz kalmasın isterim Hatırlarda siluetim bulanık Bir siyah sevdası benimki Tanrıyla ortak bir payda Bana son dokunan sen ol,
Reklam
Yunus emre Pektaş
@Yunusevski·Bir kitabı okumayı düşünüyor
Hunlar'dan Günümüze Türk Askeri Kültürü
Hunlar'dan Günümüze Türk Askeri KültürüKolektif
8.9/10 · 91 okunma
346 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.