Yunus emre Pektaş: Elimde bir avuç toprak Yıllar sonra farkında olmak Bir dükkan camından yansıyan kendimin Üstümde bir ağırlık, sert bir koku İnsanların bakışları siperlenmiş Ben ortalıkta bir avuç toprakla Ağlasam mı diyorum Ama tam şimdi bu yalnız kalabalıkta Biri sorar mı ne bu hal ne bu koku Gülsem mi diyorum Kimseye ihtiyacım yokmuş gibi Kimi kandırmak istiyorum İlk zamanlarda ki gibi kendimi Koşuyorum ardından dar sokaklarda Elimde toprak peşimde yağmur Bulutlara bağırıyorum Şimdi vakti değil, Duruyorum sonra bir kendime Bakıyorum bir de toprağa Elimde eriyor toprak Ben de istiyorum.

Elimde bir avuç toprak Yıllar sonra farkında olmak Bir dükkan camından yansıyan kendimin Üstümde bir ağırlık, sert bir koku İnsanların bakışları siperlenmiş Ben ortalıkta bir avuç toprakla Ağlasam mı diyorum Ama tam şimdi bu yalnız kalabalıkta Biri sorar mı ne bu hal ne bu koku Gülsem mi diyorum Kimseye ihtiyacım yokmuş gibi Kimi kandırmak istiyorum İlk zamanlarda ki gibi kendimi Koşuyorum ardından dar sokaklarda Elimde toprak peşimde yağmur Bulutlara bağırıyorum Şimdi vakti değil, Duruyorum sonra bir kendime Bakıyorum bir de toprağa Elimde eriyor toprak Ben de istiyorum.

188 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yunus emre Pektaş