Modern insanın trajedisi!
Dünya ve İtalyan edebiyatının en önemli isimlerinden biri de 
Dino Buzzati'dir. Buzzati, Venedikli bir ailenin ikinci çocuğu olarak Bellona'da dünyaya geliyor. Varlıklı bir ailede dünyaya geldiği için kendisini çok yönlü olarak yetiştiriyor. Asıl mesleği gazetecilik olmasına rağmen, edebiyat, şiir ve resimle de çok yakından ilgileniyor.
• • •
En önemli eseri sayılan "
Tatar Çölü"yle dünya edebiyatında önemli bir yer ediniyor. Melankolik bir modern zaman eleştirisi olarak görülen eser, varoluşcu edebiyatın temel köşe taşlarından biri olarak ifade ediliyor. Bunun nedenini romanın kahramanı teğmen Giovanni Drogo'nun hikâyesini okurken daha iyi anlıyor insan.
• • •
Teğmen Drogo'nun hikâyesi askeri okulu bitirip, kuş uçmaz, kervan geçmez bir yer olan Bastiani Kalesi'ne atanması ve bir eylül sabahı yola çıkmasıyla başlıyor. Buzzati, teğmen Drogo'nun hikâyesi üzerinden umudu, umutsuzluğu, yanlış tercihleri, bağlanmayı, tekdüze yaşamı, monotonluğu, yalnızlığı, bekleyişi, inatlaşmayı, insanın kendi kendini kandırmasını harika bir şekilde gözler önüne seriyor. Bunu öyle güzel ve nahif bir dille yapıyor ki insanın yaşamı bir sinema şeridinden akar gibi gözlerinin önünden geçiyor.
• • •
Buzatti tüm bunları yaparken kale, çöl ve Tatarları bir metafor olarak kullanıyor. Öyle ki teğmen Drogo'nun, Bastiani Kalesi'nde kendisi için inşa ettiği dünyanın esaretine girmesi karşısında bizlere, ellerimizle inşa ettiğimiz kalelerimizin dört duvarı arasına kendimizi bir ömür boyu nasıl hapsettiğimizi hatırlatıyor. Yine teğmen Drogo'nun çölün insana sonsuzluk duygusu veren ikliminde kendine bir umut yaratıp ömrünü heder etmesi karşısında bizlere, yapmak istediklerimizi belirsiz bir geleceğe sürekli erteleyerek yaşamımızın bir kuş gibi ellerimizden nasıl uçup gidebileceği uyarısında bulunuyor.
• • •
Gerçekten de, "Tatar Çölü", modern zamanların insanını esareti altına alan alışkanlıkları, tek düze yaşamı, monotonluğu, yalnızlığı, yabancılaşmayı, belirsiz bir gelecekte yaşama hastalığını, kör umudu ve hayal kırıklıklarını sorgulamak açısından etkileyici bir eser. Her ne kadar kitap başlarda durağan bir şekilde ilerlese de okudukça yaşattığı duygularla insanı kendine bağlıyor. Kitabı bitirdiğinizde ise teğmen Drogo'nun hikâyesi tüm ağırlığıyla omuzlarınıza çöküyor ve "ah Drogo!", "ah yaşamım!" demekten kendinizi alamıyorsunuz.
• • •
Velhasılı, Kafka'yı andıran melankolik havası ve sade diliyle okuyanı kendisine hayran bırakan ve tüm yaşamımıza ayna tutarak kendimizle yüzleşmemizi sağlayan hüzünle okuduğum bu başyapıtı, ilgi duyan tüm kitap dostlarına içtenlikle tavsiye ederim. Bastiani kalesinde teğmen Drogo'nun "Önünde öyle zaman vardı ki! Tek bir yıl bile ona bitmez tükenmezmiş gibi görünüyordu..." (s. 75). Çoğu zaman bize de öyle gelmiyor mu? Çok geç kalıp zamanın içinde kaybolup gitmeden "an"ın kıymetini bilmemiz dileğiyle...
Sevgiyle ve kitapla kalın!
··
10,5bin görüntüleme
Elinize sağlık, hiç böyle düşünmemiştim. Drogo'ya niye öyle yaptın niye böyle karar verdin diye kızıp duruyordum 😅
Emeğinize, yüreğinize sağlık.. 👏🧿💯
Güzel, yerinde sorgulamaya vesile olmuş. Emeğinize sağlık 🌼
Elinize kaleminize sağlık...
Çok güzel bir inceleme yazısı olmuş...
Tatar Çölü benim de çok severek okuduğum ve bitirdikten sonra da hayatı sorgulatan, etkisinden uzun süre çıkmadığım bir kitap oldu.
Gerçekten de öyle bir kitap.👌 Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.🙏 Keyifli okumalar dilerim📚🦋
Güzel bir yazı teşekkürler
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.