Kitabın ilk bölümleri biraz fazla hızlı geçilmiş ve direkt olaya atlanmış hissiyatı uyandırdı bende. Sonrasında ise verilmeye çalışan tarihi ve genel kültür bilgileri bir Dan Brown romanında olduğu gibi olaya iyi yedirilmekten ziyade eklenmiş olmak için eklenmiş, bir romandan ziyade okuması zor bir tarih kitabına uygun gibi bir izlenim uyandırdı bende başlarda. Bu kısımlarda yazar birçok yerde Dan Brown romanları ve özellikle film uyarlamalarını kendince taşlamaya çalışmışsa da bence asıl eleştirilmesi gereken bu kitapta verilen bilgilerin üstün körü ve hızlı geçiştirilişiydi. Üstelik isimler, kavramlar, kısacası her şey o kadar karışıktı ki hiçbir şey anlayamadım okurken. Kitabın son 100 sayfasına kadar da anlamadan, ne olduğunu bilmeden okudum desem yeridir. Son 100 sayfada kafamda tarihi olaylar şekillenmeye başladı. Fakat kitabın sonuna gelince inanılmaz alakasız, saçmasapan bir son çıktı ortaya ve ben bu kitabı niye okudum ki diye düşündürdü maalesef. Kitabın en büyük avantajı ise bütün bu kocaman eksilerine rağmen merak unsurunu kaybettirmeyen, akıcı ve hızlı okunur bir dile sahip olmasıydı. Tam anlamıyla polisiye de diyemiyorum kitaba ama merak unsuru ve hız yerindeydi. En azından ayrıntılara boğulmak yerine devam etmeyi seçerseniz hızlı bir okuma yapmayı mümkün kılarsınız, çünkü polisiye ve tarihi kurgunun ikisi de olamamış ama ikisini de olmayı denemiş bir kitaptı. Kısacası yazarın kitaplarını okuyan birisi olarak bu kitabı sevmedim ve diğer kitaplarına oranla çok kötüydü diyebilirim. Yazar bence bildiği alana bağlı kalıp polisiye yazmaya devam etmeli, çünkü o alanda başarılıydı ama bu kitapta onu da başaramamış.

Ölümle RandevuMario Mazzanti · Sonsuz Kitap Yayınları · 2014914 okunma

·

170 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.