··
14,1bin görüntüleme
Resul hocam, yazanı bilmeden okusam ve üç tahmin hakkım olsa ikinciye kalmadan sizin elinizden çıkmış bir inceleme olduğunu bilirdim. Farkındalığı yüksek, iyi bir gözlemcinin kendine özgü tarzını burada da sergilemişsiniz. Sizin gibi ne okuduğunu bilen, edebiyata değer katan dostların dünyasında bir yerimin olması gurur verici.
Kayıtlara geçti:
Yüzeyde olanlar dikkatlice takip edilmiş.
Derindeki izler bulunmuş.
Duygu atmosferi hakkıyla teneffüs edilmiş.
Etki, tepki, edebî hususlar tarafsız bir gözle değerlendirilmiş.
Toplumcu izlerin de altı çizilmiş.
Arka fonu oluşturan melodilere inecek kadar içselleştirilerek okunmuş.
Değeri bilinmiş her şeyden önce. Yazan daha ne istesin?
Tekrar tekrar dönüp okuduğum şu cümlenizi ise hiç unutmayacağım: “Hem rahatı yerinde olan neden yazsın ki!”
İlgi gösterdiniz, değer verdiniz, yazdıklarıma değer kattınız. Teşekkür hislerimi karşılayacak bir kelime olmasa da içtenlikle teşekkür ederim. Neyse ki kelime olarak karşılığını bulamadıklarımı anlayacak derinlikte bir dost var karşımda. Sağ olun, var olun. Günümü güzelleştiren yüreğinize sağlık.
Neşe hocam, bir not daha kayıtlara geçsin o halde. Yazarın dünyasına ineyim derken kendimi de orada gördüm. Dosyamdaki öykülerin ben neresindeyim diye düşündüm. Birçok isim geçiyor öykülerimde, tek tek hiçbiri ben değilim. Fakat mutlaka bir yerlerde varım. Bence yazara dokunmalı ki, okura dokunsun. Okura dokunmayacaksa neden yazılsın ki.
Bu gözle okumaya çalıştım öykülerinizi. Ortak noktaları neler, yazar bunun neresinde sorusunun cevabını aradım. Kendimden pay biçtim buna, bir gün biri bana sorarsa cevabım hazır olsun :)
Son bir not daha, Tanpınar'dan beri arka fonda melodi olmasını seviyorum. Ben de öyle yapmaya çalışıyorum.
Yalnız bir soruna parmak basmak lazım. Beklentiyi yükseltmiş oldunuz, İkinci kitapta işiniz zor :)
Yolunuz açık olsun. Öyküler çıksın yolunuza, saygılar...
1 sonraki yanıtı göster
Abi yazmışsın yine yazacağını. Keyifle okudum incelemeni. Kalemin daim olsun inşallah.
Teşekkür ederim Turhan hocam, yazma değildir, yansımadır o :)
Resul Hocam ne güzel anlatmışsınız Sevgili Neşe'nin kitabını. Ben zevkle okudum. Henüz bir inceleme yazmadım çünkü hala kendimle hesaplaşmadayım. Teknik değerlendirme yapmak benim işim değil ben işin duygusal bağına bakarım, beni ne kadar içine çekmiş, öykünün içinde ne kadar var olabilmişim onunla ilgilenirim. Ben bu öykü kitabında hapsoldum. Neden hala bir inceleme yazmadığım mezuuna gelecek olursam acaba taraflı mı düşünüyorum diye kendimle istişare içindeyim çünkü Neşe benim için çok kıymetli ve bu sitede tanıyıp çok sevdiğim insanlardan. Bir kez daha okuyup zevkini dimağıma nakşettikten sonra ben de yazacağım inşallah. Ve sevgili 
Neşe Resul Hocam şu konuda da çok haklı beklenti oldukça yüksek haberin olsun. Kalemin keskin olsun cancağızım...
Fatma hocam, teknik değerlendirmeden daha çok sizde nasıl bir iz bıraktığını okumayı tercih ederim. Yazarı kendinize yakın bulmanız buna mani değil. Hepimiz farklı farklı açılardan bakıp bambaşka şeyler görürüz ve buradaki zenginliğimiz de bu. İncelemenizi merakla bekleyeceğim.
1 sonraki yanıtı göster
Öyküler belki de şiirler gibi, her insanın ruhuna iliştiği noktada yeniden yazılmaya başlanıyor Resul Hocam, siz de yine kendi lisanınızla Resul Bulama incelemelerinden birini yazmışsınız, keyifle okudum. :)
Her öyküyü yeniden anımsamak güzeldi, bir inceleme de ben paylaşayım birazdan :)
Asıl inceleme biraz sonra gelecek demek ki, bu sadece öyküleri hatırlatmak içindi :)
1 sonraki yanıtı göster
Diyeceğim çok şey var yazacabileceğim tek cümle yok. Kitabı okuyup geleyim. Resül abi bilgisayarım çalışıyor olsa hiç üşenmeden derleyip toplardım şu inceleme + bazı inceleme yorumlarını. Geleceğe yatırım 😎
Yatırımların en güzeli sizin olsun. Özellikle de profildeki kuzunun :)
1 sonraki yanıtı göster
Abi ilk paragrafta güldürdün, ses tonunla okudum. :) Çok güzel değerlendirmişsin kitabı. Bir cümleni çalacağım, ama seni de anacağım. :)
İncelemeyi paylaştıktan sonra Baumann'ın kitabında Borges'in şu sözüne rastladım.
"Önünde sonsuz bir dünya duran ve oturup gemiler, çapalar, kuleler ya da atlar, kuşlar filan çizmeye çalışan bir insan düşünün. Bu insan, en sonunda tasarladığı şeyin kendi yüzünün bir resmi olduğunu fark ediyor. İşte bu, bir yazar metaforudur. Yazarın arkasında bıraktığı şey, yazdıkları değil, kendi imgesidir..."
İşte bu benim tam anlatmaya çalıştığım şey. Borges yazmadan bir hafta önce yazmışım ben, o benden almış ama daha güzel ifade etmiş :))
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.