Her ne kadar beni en çok etkileyen öykülerinden biri olmasa da, bu kitabın meşhur ilk öyküsünü okumak özel bir deneyimdi benim için. Ufka doğru son hız yol alan bir teknedeymişim gibi hissettim. Vaktiyle "İnsan ufka bakarken ne düşünür?" diye sorardım. Görmeyi bilmeyen birinin soracağı cinsten bir soruymuş bu. İyi ''gören'' bir yazar Yourcenar. İnsana bakma şevki veriyor. Ona ''yepyeni bir algıyla yeni bir ruh armağan ediyor.'' İlk ve son öykü arasında oluşturduğu kontrast da gözden kaçmıyor.
