Kitabı okumaya başladığımda, yazar ne anlatmaya çalışıyor, eşitlik ilkesine neden şiddetle bu kadar karşı diye sürekli soru işaretleri vardı kafamda. Okumaya devam ettikçe bu soru işaretleri tahmin edemediğim şekilde çok güzel cevaplar buldu bu kitapta. Gerçekten çok şahane bir kitap ve Tocqueville' in yaşadığı döneme göre yönetimlerin gidişatı konusunda tespitleri çok haklı ve öngörüleri de(bir kısmının doğru çıktığını da okudukça anlıyorsunuz) çok gerçekçi. Kitap kısaca aristokratik yönetim ile demokratik yönetimin artıları ve eksilerini detaylı bir şekilde bol örneklerle ele alıp kıyaslama yapıyor. Okurken bazen gerçekten de aristokrasinin günümüzden daha iyi olabileceğini bile düşündüm bazı yönlerden. Tocqueville elbette ki aristokrasinin yanlışlarını bariz bir şekilde göz önüne seriyor fakat demokratik yönetimlerinde bir şekilde despotizme döndüğünü ve bunun da halklara eşitlik adı altında bireyi tektipleştirip güçsüzleştirerek aynı zamanda devleti de yüceltip tüm imkanları elinde toplayıp güçlendirerek yapıldığını öne sürüyor. Bu açıdan demokratik yönetimin de aristokrasiden çok daha iyi bir yönetime geçiş olmadığını savunuyor. Yazarla farklı düşündüğüm tek konu ise şu: Zenginlik ve gücün sahibi bireyler iken demokratik yönetimlerde tüm gücü ve zenginliği devletin elinde topladığı görüşüdür. Bazı açılardan devletin gücü elinde topladığını kabul etsem de halen zenginliğin yine devletlerde değil kişilerde birikmeye devam ettiğini ve hatta bu kişilerin devletin yönetimine de müdahale ettiğini düşünmekteyim, bu yüzden bu konuda yazarın görüşünden ayrılıyor görüşüm. Sanayinin gelişiminin de insanların eşitleşmesine yani birbirine benzeşerek yönetilmelerinin kolay hale gelmelerine katkı sağladığını söylemekte Tocqueville. Eşitlik ile köleliği bir anlamda bağdaştırmaktadır. İnsanların eşit olmasının mümkün olmadığını ve her bireye farklı muamele edilmesi gerektiğini belirtmektedir. Yönetimler için bireylere ya da topluluklara farklı muamele ve yargı şekli çok uğraştırıcı olacağından yöneticiler için herkese eşit davranarak teptipliliğin oluşturulmasının en kolay yöntem olduğunu vurguluyor. Maalesef ki her devrimin söneceğini, demokrasiden sonra da bir yönetimin gelmesinin de ne aristokrasiden ne de demokrasiden daha iyi olamayacağını düşünmektedir. Kitabın sonunda ise genel değerlendirme yaptığı bir kısım mevcut. Gelecekteki yönetimler için verdiği distopik düşünceler ve günümüzde bile geçerliliğini koruyan toplum bireyleri için yaptığı çoğunlukta negatif olan analizlere karşın yine de umutlu olduğunu belirtiyor. "Günümüz uluslarının kendi bünyelerinde koşulların eşitlenmesini engellemesi olanaksız ancak eşitliğin köleliğe mi yoksa özgürlüğe mi, aydınlanmaya mı yoksa barbarlığa mı, refaha mı yoksa sefalete mi taşıyacağı kendilerine bağlı." Tocqueville

Demokratik ZorbalıkAlexis de Tocqueville · Can Yayınları · 20201,170 okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru Pekince