Anne ve babalar, çocuklarının televizyon deneyiminin kendilerininkiyle aynı olduğunu varsaydıkları için içeriğin önemini abartabiliyorlar. Oysa ikisi arasında temel bir farklılık vardır: Yetişkinler gördüklerini anlamlandırmada kullanabilecekleri geniş bir gerçek yaşam birikimine sahiptir, çocukların ise böyle bir birikimi yoktur. Yetişkinler televizyon izlerken, bugünkü ve geçmişteki deneyimleri, hatıraları, rüyaları ve hayalleri zihinlerinde canlanır ve gördüklerini kendi özgün içsel ihtiyaçlarını yansıtan bir şeye dönüştürür. Küçük çocukların yaşam deneyimi ise sınırlıdır. ... Bu kadar televizyon izleyerek büyürlerse eğer, yetişkinlerin tersine, daha sonraki gerçek yaşam faaliyetleri, onlarda televizyon deneyimi anılarını canlandıracaktır. Çocuğun erken dönem televizyon deneyimleri, onların yaşamda karşılaşacağı realiteleri ve ilişkileri insani boyutta algılayamamalarını, bu ilişkileri makineleştirmelerini veya sanallaştırmalarını netice verir. Onlar için gerçek olaylar daima televizyon dünyasının yankılarını taşıyacaktır.
Sayfa 32
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.