1948 yılında The New York Times'ın ilk tv eleştirmeni Jack Gould, bu yeni aygıtın Amerikan aileleri üzerindeki etkisini şöyle tanımlıyordu: "Çocukların tv karşısında geçirdiği saatler anne ve baba açısından sinsi bir uyuşturucuya dönüşmekte. .." ... Aslında televizyon, anne ve babalar için bizzat seyretmeleri dolayısıyla değil de (çoğu zaman bu da söz konusu olsa da) televizyonun karşısında tuhaf bir sessizlik içinde oturan çocukları dolayısıyla, karşı konulmaz bir uyuşturucu haline gelmektedir. Kendi üzerinizde etki yapması için başkalarına enjekte ettiğinizden daha sinsi ve hain bir uyuşturucu olabilir mi?
Sayfa 34
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.