Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Gönderi
544 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Arkadaşlar selam.
Uzun bir süre oldu, sanırım 1.5 yıldır inceleme yapmıyorum. Bunun sebebi zorlu bir dönemden geçtim, kafa olarak iyi değildim; yeni yeni toparlanabildim.
Aklımdan inceleme fikri geçmiyordu, ancak son zamanlarda yazdığım bazı incelemelerden çok güzel dönütler aldım, kenarda köşede yazdığım bazı lakırtıların okurlar tarafından incelenip geri dönüt verilmesi ve benim laf safsatalarımın birilerinin işine yaraması beni çok mutlu etti ve devam etmek istedim.
Yakında wattpad kitapları hakkında da inceleme yapacağım, çünkü prim lazım.
Gereksiz duygusallık yeter, başlayalım?
Atatürk'ü sevmeyen bir çevrede doğdum büyüdüm. Hiçbir zaman sevilebilecek şekilde büyütülmedim. Atatürk benim için; alkol içen, aklı yerinde olmayan, dindar olana muhalefet olan ve ülkemizde çoğu diziler gibi abartılan bir kişilikti sadece.
Tabi ki hiçbir zaman araştırma gereği duymadım, en yakın arkadaşlarım desteklemiyor; içki içiyor diyorlar ya. Sizce bunun üstüne herhangi bir laf söylenebilir mi? ve 11 yaşındalar, bilgileri tam tabi ki.
Kendi kendime devam ettim, kafamda büyütmem gerekiyor ya. Nefretimi arttırdım. Ders kitaplarından resimlerini yırttım, 10 Kasım'da Saygı Duruşu esnasında sınıfta saklandım, hiçbir İnkılap dersini dinlemedim ve Atatürk'ü seven tüm insanlarla aramı açtım. Düşünebiliyor musunuz? Ne kadar korkunç, her şeyden önce insanlara herhangi bir saygım yok.
13 yaşındaydım. İnternette geziniyor, kendimce zaman geçiriyor, Youtube yorumlarında gelene geçene salça oluyordum. Anlayacağınız tam bir ergen primatı.
Önüme şu bilgi düştü: Atatürk 3997 kitap okumuş ve bu kitaplar arasında en sevdiği kitap Çalıkuşu. O kadar çok seviyormuş ki, cephede o kadar insan savaşırken gece yarısı kalan az vaktini bu kitaba adayacak kadar. Tabi ki inanmadım, 3997 kitap okuyan bir insan mı? Üstelik Mustafa Kemal... Pıhhh.
Ama merak ettim, liderlerin ve tarihte iz bırakan insanların en sevdiği kitapları hep merak ederim. Atatürk'ün en sevdiği kitap buysa, okuyabilirim; kitap sonuçta, ne zararım çıkacak ki?
Buraya kadar bana çok kızarak veya okurken çıldırarak okumuş olabilirsiniz, saygı duyarım; ancak bundan sonrasında küçük bir çocuğun ufak bir merakının hayatında nasıl bir değişikliğe vesile olduğunu anlayacaksınız. O yüzden unutmadan söyleyeyim, merakınızı asla söndürmeyin. En nefret ettiğiniz, düşüncelerine bile dayanamadığınız insanların okudukları kitaplara ve filmlere mutlaka bakın; kafa olarak biraz da olsa empati yapın, bende olduğu gibi sizde de şaşırtıcı sonuçlar verebilir.
Bir vesileyle Çalıkuşu'nu kütüphaneden aldım. Başladım okumaya, "Dördüncü sınıftaydım. Yaşım on iki kadar idi."
Hemen hemen benimle yaşıt, güzel başladık. Devam edelim.
Ana karakter Feride. Bir kız. İyi de, erkek yazar bir kadının hislerini ne kadar anlayabilir ki?
Demek daldan dala atlamayı seviyorsun Feride, ilk olarak karaktere burada ısınmaya başladım. Ağaçlarda uçmak, tırmanmak, zıplamak, balkondan kaçarak gece geç saatlerde evde olmamak. Tam benim işim.
Bu çekingenlik... Bir insanda çekingenlik olması neden bu kadar etkiledi beni? Bilmem, 4.kez okudum kitabı ve Feride'deki bu çekingenliğin bende neden böyle bir tesir yarattığını hala bilmiyorum.
Yoğun duygular, bitmek bilmeyen yaramazlıklar, hiç susmamak, çocuğa karşı bitmek bilmeyen sevgi, ah... Feride sen gerçek misin?
Feride'deki öğretmenlik aşkı beni küçük yaşlarda öğretmen olma isteğine yitti. Benim bu karaktere benzemem gerekiyor. Nasıl bu kadar güzel bir karakter tasarlanılabilir. Aklım almıyor, derken...
Munise girdi. Evet, Munise. 10 yıldır düzenli kitap okuyorum, ancak Munise'den daha çok sevdiğim herhangi bir karakter yok. Yanına bile yaklaşamaz hiçbir karakter. Saflık, masumluk, temizlik, dürüstlük... Aklıma gelen güzel bütün düşüncelerin en güzel temsili Munise idi benim için. İçimde çocuk sevgisi oluşmaya başladı, gördüğüm bütün çocuklar çok saf, dürüst ve masum geliyordu. Ben de bu çocuklarla birlikte olmalıydım. Hayatım onlarla birlikte geçmeliydi. Bununla da bitemez, bu kız hayatım boyunca yanımda olmalıydı. Çocuğum olursa adını Munise koymalıydım.
Fikrimin değiştiğini kim söyledi?
Devam ettim, defalarca kez ağladım. Kalbim paramparça oldu.
Kitap bitti. Kafamda tek bir soru: Mustafa Kemal, seninle nasıl aynı kitabı sevebiliriz? Nasıl... Evet, savaşın ortasında olayım. Gece istirahat sırasında ben de bu kitabı okurdum; niye iki tarafta kitabı okumadı. Yunanlılar siz niye o esnada kitabı okumadınız, Türkler siz niye okumadınız o an... Savaş olmazdı ki. Ölüm kadar, yalnızlık kadar, bir ailenin çocuğunun öldüğünün haberinin alınması kadar iğrenç bir durum var mı...
Bütün her şeyi kenara bıraktım. Açtım Nutuk'u. Anladığım yerler var, ama olmuyor. Çok zor kitap. Anlayamıyorum. Bu seviyede değilim. Başladım araştırmaya.
Kadınlara erkeklerle eşit haklar verilmiş. Nasıl ya, Atatürk zamanına kadar kimse akıl edemedi mi bunu? Kadınlar Osmanlı Padişahı olamıyor mu?( Saltanat vardı ya sanki o dönem :D)
Uluslararası saat, takvim ve uzunluk ölçülerinin kabulü. Matematiği çok seven bir insan olarak önceki uzunluklar ve saat dilimleriyle ilgili hesaplamalar yapmaya çalışıyordum, ancak gereksiz bir zorluk yaşatıyor ve pes ediyordum. Harika bir yenilikti benim için, sonuçta matematikten daha yüksek not alabiliyordum, ki çevremi mutlu edebilmem için önemli olan buydu.
Yeni türk harflerinin kabulü, Türk Dil ve Tarih kurumlarının kurulması, aşar vergisinin kaldırılması. Bunlar eğitim adına harika yenilikler. Okuma yazma bilinmiyordu, okuyabilen çok zor bulunuyordu. Şu an herkes okuma yazma biliyor. Eğitim alanında hala onun bıraktığı mirası kullanıyoruz, ne kadar yok etmeye çalışsalar da farkındaysanız hala güzel yönleri var ki bu da Atatürk'ün bize bıraktığı mirasın derinliğinin olmadığını en büyük kanıtı.
Türkçe Kur'an-ı Kerim çevirisi için Elmalılı ile görüşüyorlar. Kimse mi akıl etmedi bunu? 1300 yıldır İslamiyet gibi bir din var, inanıyorsunuz; hiç mi merak edip Türkçeye çevirtmediniz. Arapça ve Farsça'dan anlayan bu kadar insan varken.
Atatürk artık vazgeçilmezimdi. Başöğretmen, başöğretmenimdi. Bu kadar nefret ettiğim bir insana karşı nasıl saygı duyabildim nasıl sevebilmiştim? Hepsi bir roman sayesinde. Hepsi bir... Roman.
Bu kadar yoğun duyguları benimle birlikte başkası da yaşadıysa o benim arkadaşımdır, görmeme gerek yok ki; bizi sevdiklerimize bağlayan da duygularımız değil midir zaten?
Kendimce bir hedef koydum. Matematik öğretmeni olmam gerekiyor, artık o meslek benim. Kendimi geliştirmeye çalışıyorum, açı, kenarortay, orantı, yanal alan.... yüzlerce terim var. Toplu olarak bakmaya çalışıyorum, bir kitap geldi önüme: Geometri. Yazar: Atatürk. Şaka mı?
Hemen kitapçılara uğradım.
-Atatürk'ün Geometri kitabı var mıydı sizde?
-Hiç duymadım canım, yeni mi çıktı?
Evet canım. Yeni çıktı. Topraktayken 76 yılda yazdı.
İnternetten buldum. Okumaya başladım. Yüzlerce kelime var. Hepsini Atatürk kazandırmış. Ve Atatürk'ün kitabına bakabilirsiniz arkadaşlar, şimdiki test kitapları gibi değil, virgüllü birçok işlem var. Harika bir zeka.
O gün bugündür kendime hep örnek aldım onu. Şu an okulu bitirmeme 9 ay kaldı, evet öğretmenim ve eşim de bir kız çocuğuna hamile. Adını Munise koyacağız. Gerçekten çok mutluyuz... Şaka şaka! Ama çok güzel olmadı mı? Ne güzel dalmıştın değil mi? Bir anda bu çocuk evli mi? Çocuğu mu olacak? İsmini mi koydular? Anlık bir şok geçirttim değil mi?
Neyse efendim, benim hikayem bu. Kendime en çok örnek aldığım insan, zamanında en sevmediğim insandı. Bizi birbirimize bir kitap bağladı. Bu kitap hayatımda şu an elde ettiğim her şeyin kaynağı oldu. Çok mutluyum, kitaplar iyi ki var.
Ve tabi ki bu saati ve tarihi beklememin de bir sebebi var. 30 Ağustos. Zafer Bayramı bitiyor. 1 dakika kaldı. Bize her zaman zafer. İtler köpekler kudursun, kimsenin iti köpeği olmadığımız için. Sizin kudurmanız bizim mutluluğumuzdur.
Başöğretmenim, dostum, yol arkadaşım, büyüğüm Atatürk başta olmak üzere, Dumlupınar Zaferi'nde hayatlarını bizim geleceğimiz, İstiklalimiz için gözünü bile kırpmadan feda etmeye razı olan tüm şehitlerimizi, gazilerimizi; saygı, sevgi, minnet ve rahmetle anıyorum. Türk, Kürt, Zaza, Laz... Kardeşlerim bu bayram hepimizindir, Zafer Bayramımız kutlu olsun.
"Ya İstiklal, Ya Ölüm!"
Dipnot: Kitabı okuduktan 2 yıl sonra bir güzellik doğdu, onun da aynı etaplardan geçmesine gerek yoktu demi? Bu sefer eğitimcisi ben olmak istedim.
hizliresim.com/7cyp716
Tebrikler meslektaşım, zümrem 👏
Dürüst, samimi, örnek alınası, yaşamın tam ortasına konulası bir inceleme ve yaşantı 👏👏
İşte Atamız'a minik zihinleri ne kadar düşman etmeye çalışsalar da başaramazlar.
Onu tüm Dünya örnek alıyor, okullarda okutuyor, heykelini dikiyor.
O, Türk Millet'ine Allah'ın bir armağanı. Mucizemiz, vazgeçilmezimiz.
Canımız, Atamız...
Ne güzel bir paylaşım olmuş. Cahil Atatürk düşmanlarına örnek olsun. 💯👏🙏
İncelemeye bak, ağlayacağım... 😭
Sanırım Abdülhamid devri kadar daha mübalağa edilen bir efsane olmamıştır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.